Spanning bij de uitslag
door Ruth San A Jong
De spanning was van de gezichten af te lezen toen ze de uitslag hoorden. Op 22 augustus werden in bijzijn van docenten eindteksten besproken en werd studenten meegedeeld of ze naar het volgende jaar bevorderd zijn. Het klinkt allemaal erg schools: bevorderd, maar dat is het helemaal niet. Docenten verkennen samen met studenten gedurende de opleiding het schrijversvak in al haar vormen. Vijf studenten zijn door naar het volgende jaar en drie hebben gevraagd om uitstel voor het indienen van hun eindtekst. Twee vierdejaars zijn hun manuscripten aan het afronden en 1 heeft het afstuderen uitgesteld tot het volgend jaar. Studenten geven vooral zelf aan wanneer ze in staat zijn de studie te onderbreken of af te ronden.
De beoordelingsvergadering was een week terug waarbij docenten alle ingezonden teksten van studenten van commentaar hadden voorzien. De eindtekst is hét meetinstrument van de school om te kijken of technieken zijn aangeleerd, we daadwerkelijk studenten beter leren schrijven. We kijken naast de eindtekst ook naar de participatie van de student gedurende het hele jaar, de ‘schrijfattitude’ en de daadwerkelijke productie. De stijl en taal, in welke genres de student het beste schrijft enzovoort. We nemen bij de schrijversvakschool geen genoegen met algemeenheden, dwingen vooral om barrières te doorbreken en de eigen stem of visie te laten weerklinken in teksten. Beginnende auteurs zitten nog te vaak vast aan de normen en waarden die ze hebben meegekregen, wat verder prima is, maar in de literatuur is creativiteit grenzeloos.
De eigen creativiteit halen we uit de studenten juist door de diverse schrijfoefeningen en schrijftechnieken. In sommige teksten zagen we een duidelijke stijl weerklinken, bij anderen kon je proeven dat de student nog zoekende is of te krampachtig vasthoudt aan technieken. Want ook daar gaat het soms mis, dat studenten zich vastklampen aan regels en technieken, en geen balans weten te vinden tussen creativiteit en schrijversconventies. Bij de opleiding wordt vooral de nadruk gelegd om bij jezelf na te gaan wat voor soort auteur je bent, welk genre het dichtst bij jou ligt. Het holistisch verband tussen je eigen stem, de genres, de technieken, creativiteit, productie en doorzetting wordt constant duidelijk gemaakt. Schrijven is vooral ontdekken, uitproberen, (na)denken, schrijven, herschrijven en schrappen. We zijn over het algemeen tevreden met de eindteksten. Elke student ontwikkelt zich immers anders. Door omstandigheden in de privé of werksfeer krijgt schrijven soms een laatste plek, maar de doorsnee student heeft schrijven een duidelijke plek gegeven in het dagelijkse leven.
De studie doen is niet zomaar een leuke hobby, maar een vak waar je wel degelijk de nodige aandacht en discipline voor moet opbrengen. 40% inzet geeft 40% resultaat. Zo ook met 100%. De persoonlijke groei in het schrijven is essentieel: we sturen als Schrijversvakschool alleen maar aan. Er zijn schrijfadviezen gegeven voor aanpak van de vervolgstudie. De kunst afkijken bij grote auteurs, veel meer stoeien met technieken in de vrije tijd en vooral jezelf uitdagen tot meer, tot meer verrassingselementen. Want zo alleen word je gelezen. Alles is al geschreven en gezegd, maar de manier waarop jij dat doet, kan jij alleen.
[van de blog van de Schrijversvakschool Paramaribo]
RSS
Facebook
Twitter
