Campo Alegre: Een avondje uit in een Curaçaos hoerenkamp
door Chantal Journeys
Beeld je het volgende plaatje even in: een park vol met dezelfde genummerde huisjes, redelijk grote looppaden ertussen, veel bomen, een groot plein waaromheen alle gebeurtenissen plaatsvinden en een stamkroeg waar alle gasten zich ’s avonds neersettelen. Klinkt als Center Parks, nietwaar?
…de winkel in vakkleding… |
Ik zit op de voormalige Antillen, en daar gaan de dingen net even iets anders dan wat we normaal gesproken gewend zijn in Nederland. Zo is deze Center Parks look-a-like op Curaçao geen braaf familie-vakantiepark met entertainment voor de allerkleinsten, maar een bordeel waar zo’n driehonderd vrouwen op gestationeerd zijn. Welkom bij Campo Alegre, waar het amusement vooral gericht is op de wat oudere mannen.
Gelukkig snappen ze hier het principe van nieuwsgierige Nederlanders en weten ze dat het overgrote deel van deze groep jong en van het vrouwelijk geslacht is. Daarom hebben ze dinsdagavond tot Ladies Night gebombardeerd, en zijn niet alleen opgewonden mannen welkom, maar mogen ook de vrouwen een kijkje nemen in het enige legale bordeel op het eiland.
bloemverzorging |
Op een paar te vroeg aanwezige jongeren en een aantal loslopende prostituees zijn er nog maar weinig anderen, zo aan het begin van de nacht. Langzaamaan stroomt de overige meute binnen, variërend van jonge, Nederlandse jongens tot locals van middelbare leeftijd. Hoewel het officieel Ladies Night is vertonen vooral mannen zich in het publiek. We zijn de enige groep die voor het grootste gedeelte uit Nederlandse meisjes bestaat. Waar alle nieuwsgierige kijkers met name voor komen zijn de podiumshows. Een paar buitenlandse prostitués draaien een heleboel rondjes draaien om de paal en ontdoen zich langzaam maar zeker van hun toch al schaarse kledij. Daarna breekt echter hét moment van de damesavond aan: er komt een indiaan het podium op. Ja lieve mensen, jullie lezen het goed: een indiaan.
Naast een paar mannelijke prostitués, zijn er In het ‘kamp’ zo’n driehonderd meisjes werkzaam. Al die meisjes blijken hier een eigen kamer te huren voor een vast bedrag per maand en mogen voor drie maanden op het terrein blijven. Daarna moeten ze terug naar hun eigen land (veelal Colombia, Venezuela of de Dominicaanse Republiek). Wat ik heb begrepen van anderen is dat ze drie maanden blijven, dan drie maanden teruggaan en dan weer voor drie maanden komen. En zo blijft dat doorgaan. Anderen zeggen dat er elke drie maanden nieuwe meisjes komen. Hoe het precies zit weet ik niet. De huisjes zijn ingericht met een tweepersoonsbed, een nachtkastje en een spiegel. Of er een badkamer in zit kon ik van buitenaf niet zien. Zodra een meisje bezig gaat de voordeur dicht en gaat er buiten een rood lampje aan.
De eerste hulp-post |
Wat me erg stoort is dat de meisjes echt worden neergezet als een nummer. Tijdens de podiumacts worden de meisjes constant omgeroepen met hun persoonlijke getal. Eerst staat daar nummer 29, later tweehonderd zoveel. Het valt me op hoe sommige meisjes kijken; totaal geen emotie in hun ogen en soms hebben ze zo’n ontzettend hulpeloze blik dat het lijkt alsof ze elk moment in tranen kunnen uitbarsten.
Dat maakt de avond nog meer memorabel. Aan de ene kant lach ik een scheur in m’n broek om alles wat er om me heen gebeurt, maar aan de andere kant voel ik me schuldig vanwege die meisjes die daar drie maanden zitten om hun geld te verdienen. Ook al zitten ze er officieel vrijwillig, je weet dat ze er vaak alleen maar werken omdat ze geen enkele andere uitweg meer zien.
Behuizing |
Katholieke kerk Curaçao hielp bij opzetten bordeel
De Rooms-Katholieke kerk op Curaçao heeft in de jaren veertig het megabordeel Campo Alegre op Curaçao helpen opzetten. Campo Alegre, adult resort zoals de officiële benaming is, is een hoerenkamp en is uitgegroeid tot het grootste openluchtbordeel van het Caribisch gebied.
Adult Saint |
Het Amerikaanse leger, de Nederlandse staat, Shell en de RK-kerk waren voorstander van het oprichten van een staatsbordeel. Officieel kende Nederland wel een bordeelverbod en wees de rk-kerk prostitutie af. Maar stiekem hielp Nederland en de rk kerk mee aan de opzet van dit hoerenkamp. Met de inrichting van een bordeel kon het kwaad van de prostitutie worden ingedamd en konden geslachtsziekten bestreden. De klandizie van het staatsbordeel waren immigranten voor de olieraffinaderij, zeelieden en militairen. In het kamp mochten geen meisjes van Curaçao werken. Voor de arbeid werden prostituees uit de Dominicaanse Republiek en Colombia geronseld, voor maximaal drie maanden, zodat ze geen relaties konden aanknopen met hoerenlopers.
Advertentie uit een oude Surinaamse krant |
Suriname geliefd bij Braziliaanse “seks-mensenhandelaars”
Suriname staat bovenaan de lijst van de landen waar seks-mensenhandelaars de meeste van hun slachtoffers uit Brazilië naar toe smokkelen. De online krant Infosur Hoy en de Zwitserse website swissinfo.ch noemen Suriname samen met Zwitserland als de toplanden voor de illegale mensen-export, en wel op basis van informatie van het Braziliaanse ministerie van justitie. Van de 475 Brazilianen, van wie de meeste vrouwen, tussen 2005 en 2011 werden verhandeld, werden 337 ge-dwongen zich in de seks-industrie te begeven. Van die 475 belandden 133 in Suriname om te werken in bordelen, 127 in Zwitser-land. Spanje volgt daarna met 104 meldingen, en Nederland als nummer vier met 71. Vaak gaat het om meisjes die nog niet eens 17 jaar oud zijn.
[uit De West, 24 november 2012]