Albert Helman – Regen
Ik vloekte de regen die plaste op mijn dak
en geen slapen wilde gedoogen.
Ik schold op de wind die mijn poovere tuin
havende als bij een ramp.
Maar jij kwaamt! En ik dankte de regen die dwong
om al je kleeren te drogen.
En ik dankte de razende wind die woei
en plotseling uitblies mijn lamp.
(Chang Wou Kien)
[uit De Gemeenschap, 1930]