Wat kunnen we doen met gedichten?
door Els Moor
Hieronder volgen enkele gedichten waarmee met kinderen iets gedaan kan worden. Creatief bezig zijn, met een doel en dus een doelgroep!
Waka waka waka is een bundel van de stichting Klimop-Suriname, met gedichten voor jonge kinderen. Er zijn er ook voor de allerjongsten. We weten dat het goed is als moeders al praten tegen baby’s en zelfs tegen ongeboren kinderen. Onderstaand gedichtje is voor kleintjes die hun eigen lichaam verkennen:
Di da deusje
Dit is mijn neusje
Di da din
Dit is mijn kin
Veel gedichten voor kinderen van Orlando Emanuels in zijn bundels Poki patu 1 en 2 lenen zich voor creatieve bezigheden. Met het gedicht over het blauwe vogeltje, ‘blie bla bloe blawki’, kun je in een kring meedoen, bewegingen maken bij de tekst:
Blawki
Een blie bla bloe blawki
zat op een tie ta toe tak
het tie ta toe takje
brie bra broe brak
wat schrie schra schroe schrok
die gie ga goe guit
zijn vrie vra vroe vriendjes
lachten hem ie a oe uit
En dan kun je na het een paar keer gedaan te hebben zelf zo’n gedichtje maken over een ander dier? Een hie ha hoe hondje… Waar zit het? Wat gebeurt er? En pie pa poe poesje? Ga zo maar door!
Je kunt ook bij de rekenles poëzie gebruiken. Kijk naar ‘Rekenen op rijm’ in Ziezo van de Nederlandse Annie M.G. Schmidt (1911-1995), het grote voorbeeld voor wie voor kinderen wil dichten!
Zeven zoete zuurtjes zitten in een fles,
maar ééntje rolde in de goot. Nu zijn er nog maar…
Zes zoete zuurtjes. Daar kwam een heel oud wijf,
die heeft er eentje weggepikt. Toen waren er nog…
Vijf zoete zuurtjes. Toen kwam mijn nicht Marie,
die heeft er twee gekregen. Toen waren er nog…
Drie zoete zuurtjes. Toen kwam de kruidenier,
die bracht voor mij een zuurtje mee. Toen waren er weer…
Vier zoete zuurtjes, en toen kwam tante Mien,
die deed zes zuurtjes in de fles. Toen waren het er…
Tien zoete zuurtjes. Ik at ze op, alleen.
Nu is het hele flesje leeg. Nu heb ik er geeneen.
Je hoort de kinderen in de klas de getallen al schreeuwen als juf het gedicht voordraagt! Leuk om als Surinaamse leerkracht zelf zo’n rekenversje te maken, kan ook over delen, vermenigvuldigen, enzovoort.
Albert Roessingh – Slapende Melly
Tot slot: onze Thea Doelwijt, bekend om haar jeugdromans en vooral cabarets, musicals en Gowtu du, schreef op ons verzoek voor De Ware Tijd Literair een gedicht waarin jongeren geconfronteerd worden met ‘kritische noten ten aanzien van de maatschappij’. Zo’n gedicht kan aanleiding zijn voor een discussie. Er moeten er veel meer komen. Wat betreft proza is dat proces al begonnen met romans voor jongeren over hiv-aids, tienerzwangerschap, taboe-onderwerpen dus, en over de vervuiling van ons binnenland door goudzoekers met kwik. Geëngageerde literatuur voor jongeren, dat hebben we nodig. Geen angst, maar durf! Je gaat erdoor nadenken, kritisch, over jezelf, over je ouders, over je land:
Hop
Vannacht heb ik gedroomd
Dat Dean Martin een koelie was
Okee, ik jok, dat was lang geleden
Maar ik kom naar jullie toe
Is alles zeggen goed of stom
Vannacht heb ik gedroomd
Dat ik een nieuw Suriname maken kon
Met kritische noten
Geen Nederlandse, geen Surinaamse
Mijn eigen kwatta-noten met bezwaren
Tegen zwijgen, liegen en bedriegen
Okee, ik zeg: moordenaars moeten weg
Begrijp je waarom ik dat zeg
Laten we erover praten, eerlijkheid voorop
Of zeg je: nop
tegen mij…
RSS
Facebook
Twitter
