Theo Hiemcke – De esta Tierra/Van dit Land
De esta Tierra
De esta tierra, que amo tanto, soy.
Nací en su selva salvaje, un estuario
lejos y verde al pie del Río Surinam.
Mis ojos son de agua, luz y cristal.
De mi piel roja quemada, crece el
pelo negro silvestre. Huesos de
granito y carne de madera dura tengo.
Mi corazón bate con el ritmo del tam-tam.
Con la voz de la lluvia
y la pitada de los pájaros canto,
y la pitada de los pájaros canto,
y los árboles resuenan a mis sentimientos.
Van dit Land
Van dit land ben ik, voortgekomen uit
haar wildernis, een ver estuarium
aan de monding van trage rivieren.
Mijn ogen zijn van stromend water,
licht en kristal. Uit mijn gebronste huid
groeien oeroude bomen.
Mijn gebeente is van graniet,
mijn spieren zijn van hard hout
en mijn gouden hart klopt op de maat van de tam–tam.
De regen is mijn stem, mijn zang het lied van de vogels.
De bomen fluisteren mijn gedachten
en de rivieren voeren mijn dromen naar zee.
RSS
Facebook
Twitter
