Grass en Galeano overleden
Van de redactie van De Ware Tijd Literair
Op 13 april 2015 overleden twee grote schrijvers, de Duitser Günter Grass op 87-jarige leeftijd en de Latijns-Amerikaanse Eduardo Galeano, 74 jaar.
Günter Grass kreeg in 1999 de Nobelprijs voor literatuur. Zijn bekendste roman is Die Blechtrommel (1959), in het Nederlands De blikken trommel (1963). In 2009 verscheen een nieuwe vertaling van Jan Gielkens, De blikken trom. Het verhaal in de roman wordt verteld door Oskar Matzerath, zowel in de eerste als in de derde persoon. Deze hoofdfiguur werd geboren in 1924. Zijn hersenen zijn dan al volledig ontwikkeld. Vanaf zijn derde verjaardag groeit hij niet meer en aanschouwt hij als eeuwig kind de wereld der volwassenen. Met de hulp van zijn trom kan hij vertellen over alle gebeurtenissen, zelfs over die waar hij zelf niet bij was, zoals de geboorte van zijn moeder.
Eduardo Galeano is een Uruguayaanse schrijver van groot formaat, die op zijn manier, vooral in zijn werk Las venas abiertas de América Latina (1971), vertaald als De aderlating van een continent, de werkelijkheid van Latijns-Amerika laat zien. Galeano wordt bewonderd door Günter Grass. Dat staat in het redactionele woord vooraf van Galeano’s reportageroman ‘Dagen en nachten van oorlog en liefde’: ‘Niet voor niets rekent de grote Duitse schrijver, Günter Grass, Galeano tot de absolute toppers van de Latijns-Amerikaanse literatuur’.
Wij van de Ware Tijd Literair gaven in 2001 het eerste boek uit van onze uitgeverij ‘Okopipi’: Tussen droom en werkelijkheid, met een keuze van artikelen uit de Ware Tijd Literair. Voorafgaand aan het ‘Voorwoord’ plaatsten we een fragment uit Galeano’s Het boek der omhelzingen:
‘Een man van de wijngaarden sprak, stervend, in het oor van Marcela. Voordat hij de geest gaf, onthulde hij haar zijn geheim: “De druif”, fluisterde hij, “is gemaakt van wijn.” Marcela Pérez-Silva vertelde het mij en ik dacht: Als de druif van wijn is gemaakt, misschien zijn wij dan de woorden die vertellen wat wij zijn.’
Op onze pagina’s van 27-5-1995, 28-6-1997, 28-6-2003 en 5-8-2003 besteedden we aandacht aan het werk van Eduardo Galeano. Deze editie is geheel aan hem gewijd. Waarom? Uiteraard omdat hij een groot schrijver is, maar vooral omdat zijn werk veel aanknopingspunten biedt met Suriname, wat betreft sociale omstandigheden, maar ook omdat Galeano veel aandacht besteedt aan de oerbewoners van ons continent en van ons land, de indianen.
Dat is een onderwerp waaraan we de komende tijd meer aandacht zullen besteden. Laten zien dat Suriname wel degelijk tot Zuid-Amerika behoort in allerlei opzichten. Het fragment uit Honderd jaar eenzaamieid van Nobelprijswinnaar Márquez, dat we op 18 april 2015 plaatsten, is er een ander voorbeeld van!
RSS
Facebook
Twitter
