blog | werkgroep caraïbische letteren

17.000 lousy SRD’s

Openluchtmuseum Nieuw-Amsterdam met sluiting bedreigd

door Stuart Rahan

De mate van ontwikkeling van een samenleving is ook af te lezen aan de waardering voor cultuur. Hoe hoger de waardering, hoe grootser de cultuuruiting. Hoe lager daarentegen, hoe sneller cultuurverval optreedt. Een volk dat steeds verder verarmt in zijn cultuurbeleving is gedoemd in de marge, lees schaduw, van hoogontwikkelde culturen te verdorren. In de schaduw is geen zon, de hoognodige energie voor ontwikkeling. Als daar geen geld voor wordt vrijgemaakt, zal onze hooggewaardeerde cultuur ooit slechts een gemeenschappelijke herinnering zijn. Iets wat we niet moeten willen.

Openluchtmuseum Nieuw-Amsterdam. Foto © Michiel van Kempen

 

Afgelopen februari bezocht ik na lange tijd het Openluchtmuseum Fort Nieuw-Amsterdam. Culturele geschiedenis is niet statisch dus was ik benieuwd welke nieuwe ontwikkelingen zich hadden voorgedaan. Als museum ben je het aan je stand en zeker je publiek verplicht regelmatig exposities en activiteiten te organiseren om aantrekkelijk te blijven. Themadagen met thema-exposities van bekende, uitheemse en jonge kunst- en cultuurontwikkelaars die de dynamiek versterken. Maar het museum is meer dan dat alleen. Het ademt ruimte en sfeer en is ook een plek om tot contemplatie te komen. Je kunt er je zonden overdenken of je bewondering uiten voor zoveel tastbare historie vandaag de dag.

Bij de ingang keurig net aangeharkte paden met links en rechts overblijfselen van koloniaal erfgoed. Bijna uit elkaar gevallen koetsen die toe zijn aan restauratie, een kruitmagazijn en wat ijzeren kanonnen moesten mij terugvoeren naar de dagen toen paardenwagens, oorlog en onderdrukking het toonbeeld waren van kolonialisme. Als kleine jongen ben ik er ook vaak geweest met mijn moeder en broertjes. Mijn moeder groeide voor een deel op in Commewijne en wilde ons dat stukje van haar eigen geschiedenis meegeven. De plantages Bakkie, Alliance, Zoelen en Alkmaar in de omgeving waren onderdeel van onze tocht langs vervallen historie waar de tijd nu stil lijkt te staan. Achtergebleven bewoners zitten voor hun oude verveloze plantagewoninkjes met een lege blik op het oneindige.

De verschillende paden zijn natuurlijk niet door de natuur onderhouden maar door de plantsoenendienst. Omdat er geen sprake is van uitbesteding voor het onderhoud, zorgen ambtenaren daarvoor. Ik knikte naar links en groette rechts de ambtenaren met schop, schoffel, tyap en houwer in de hand die tussen enkele witte toeristen elkaar onderhielden met een tori. Het stemde mij goed dat in ieder geval de boel er goed gekapt en netjes bij stond. Helaas, daar kwam ik van terug nadat ik verder op het terrein had rondgelopen. Grote delen lagen onder hoog wied. Maar het ergste bleek plastic afval, bierblikjes, lege alcoholflessen en bami- en telohbakjes. Plastic vergaat niet maar dat weten milieubarbaren helaas niet.

En wat kreeg ik vandaag te lezen? Het openluchtmuseum wordt met sluiting bedreigd. In een brandbrief van Nieuwe vrienden van de SOFNA (Stichting Openluchtmuseum Fort Nieuw-Amsterdam) wordt duidelijk dat de verantwoordelijke overheid het museum links laat liggen. De sluiting lijkt onafwendbaar als niet gauw geld, mankracht en frisse ideeën de sluiting voorkomen. Het directoraat voor Cultuur met de nieuwe bewindvoerder van wie je nieuwe frisse ideeën hoopt, kreeg voor dit jaar maar 17.000 lousy SRD’s om onze cultuur verder te stimuleren. Ik hoef u niet te herinneren aan de ‘Carifesta 2013 Fisti Prodo’ waar ruim SRD 35.000.000 aan is uitgegeven en waarvan het leeuwendeel verdween in de oneindig diepe zakken van hoofdorganisator Ivan Graanoogst en consorten.

Met die lousy 17.000 SRD’s kan niet eens een behoorlijke maaimachine, laat staan een themamiddag rond het museum, georganiseerd worden. De brandbrief van SOFNA laat zien dat onze cultuurbarbaren alles doen om de afbraak van het museum te voltooien. Dat terwijl deze dagen een grote schoonmaakactie van de plasticsoep nabij de presidentswoning op Leonsberg is aangekondigd. Waar liggen onze prioriteiten? Zeker niet bij versterking van ons cultureel erfgoed. Ooit waren het deze zelfde mannen die vanaf diverse podia gilden dat we onze cultuur beter moesten beschermen omdat koloniaal Nederland deze gesloopt had.

taknangami@live.nl

[uit de Ware Tijd, 12/07/2018]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter