150 jaar einde slavernij: herdenken, excuseren of verzoenen? Of alle drie?
Op 1 juli is het 150 jaar geleden dat Nederland de slavernij afschafte in Suriname en op de Nederlandse Antillen. Dat wordt gevierd. In Suriname, op de Antillen, maar ook in Groningen. Want wie is er nou niet blij, dat aan de mensonterende slavernij en daarmee aan de slavenhandel een einde kwam? Keti Koti betekent: de ketenen verbroken. In Suriname is Keti Koti op 1 juli al heel lang een feestdag. Ook in Groningen staan twee activiteiten op het programma: een debat op maandag 24 juni, en een feest op zaterdag 29 juni.
Iedereen is natuurlijk tegen slavernij en niemand is nu nog trots op de trans-Atlantische slavenhandel, maar toch kun je op dat stukje nationale verleden heel verschillend terugkijken. De voor Nederland zeer lucratieve slavenhandel is een zwarte bladzijde in het geschiedenisboek. Maar de een heeft die bladzijde al lang omgeslagen. We moeten vooruit kijken. Nadenken over excuses van Nederland, laat staan herstelbetalingen, is niet nodig. Voor anderen zijn slavernij en slavenhandel nog altijd open wonden. De relatie tussen zwart en wit is nog steeds ingewikkeld en de gemiddelde Nederlander weet schandalig weinig over het slavernijverleden. Nederland zou veel serieuzer moeten nadenken over wat deze erfenis betekent.
Wat vindt u? Debatteer maandag 24 juni mee met Alex van Stipriaan Luïscius (historicus), Glenn Helberg (psychiater), Joan Ferrier (voorzitter Stichting Herdenking Slavernijverleden 2013) en Shanny Inacio (humanistisch docent) onder leiding van Hans Harbers. Halverwege de avond is er een kort optreden van rapper Franky Fresh Flow.
N.B. Dans, eet en feest ook bij het
Keti Koti fesa in Grand Theatre op 29 juni, met de superswingende Kakantrie Kaseko Band.