blog | werkgroep caraïbische letteren

Water naar de kraan dragen


Slavernij in eigen kring

Zaterdag 1 juli is Keti Koti, de nationale herdenking van de afschaffing van de slavernij. Afschaffing? Ellen Ombre zag in Afrika dat er nog een lange weg te gaan is.

door Ellen Ombre

 

Olaudah Equiano, een Afrikaanse jongen van elf, werd met zijn zus ontvoerd in het zuiden van het huidige Nigeria. Niet door Boko Haram, de wrede mensenroversbende die in Noord-Nigeria stelselmatig mannen vermoordt en meisjes tot slaven maakt en als ruilhandel inzet, maar door kidnappers, eeuwen geleden, in de bloeitijd van de trans-Atlantische slavenhandel.

 

 

Konvooi van slaven in Afrika circa 1859, schilder onbekend, Quai Branly Museum, Parijs

Omgaan met het verleden is een opgave, ook al weten we hoe het afliep. Hoe is het mogelijk dat Afrikaanse volken als de Ashanti, Efik, Kongo, Yoruba en Wolof eeuwenlang een continent hielpen uithollen door mensenroof en zo mede de scheiding tussen blank en zwart creëerden die zich over de hele wereld heeft voortgezet? Dat de megamigratie van talloze Afrikanen in slavernij naar Amerika en het Caribisch gebied de wereld heeft gekleurd, en dat ik anders niet had bestaan, is een schrale troost.

Lees hier verder in De Groene van 28 juni 2017

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter