blog | werkgroep caraïbische letteren

Typhoon – Spoken Word

Niets dat de moeite is, kan met het verstand begrepen worden.
Alles van waarde komt via een andere weg binnen.
Da’s de Woody Allen in me.

Geniet mee van de geur van pas gemaaid gras.
Lig erin, ruik ernaar aan het eind van de dag.
Ode natuur,
een ode plus serenade, ik blijf hoffelijk,
schud blokkades van mij af alsof er stof op ligt,
blaas het eraf met een windvlaag
en ik beslis of het weg is of dat het zich heeft verplaatst.

Wij zijn lichtdragers, geen orde van ridders aan de ronde tafel,
eerder een ordelijke chaos.

Als wij maar weten wat we nodig hebben,
dan vinden we ’t wel.
Appeltje eitje, laat die was maar draaien.
Het is kinderspel.

En wij ademen cultuur uit.
Mijn huid bruin gekleurd door de zon.

Ik ben, trots op wie ik ben en waar ik vandaan kom.
Wij gaan allemaal, vooruit
hoeveel zijwegen je ook wilt nemen.

Het leven op zich is een stuwende kracht,
met de ruwe kant naar het licht toe.
Kijk, tegen de wind in leunen maakt alleen maar moe.
Dus wat je kan doen
verander de hoek, rug recht.
Drie stappen vooruit als je er 1 terug zet.
Drie stappen vooruit als je er 1 terug zet.

Handel niet louter uit ervaringen,
iedereen is beschadigd,
iedereen heeft een doos met issues klaarstaan.
Bekijk ze voor de laatste keer
en pleur ze uit het raam.

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter