blog | werkgroep caraïbische letteren

Thea Doelwijt – Matai!

LET OP, deze tori is voor jou, Matai.
Omdat ik je zo leuk vond bij de verjaardag/expo-opening van schilder Erwin de Vries.
Ik zat achter je en je draaide je om en vertelde me van alles: je had net opgetreden in een stuk van ON STAGE, de jeugdtheateropleiding.
En daarna had actrice Helen Kamperveen voor champagne voor jullie gezorgd. Bijna echte champagne… waar je bijna dronken van kunt worden…

Ja, daar hou ik van: Nooit drinken vóór een opvoering, wel daarna! Blij zijn dat je hebt meegewerkt aan een geslaagde presentatie.
Na mijn laatste toneel-actie in Thalia, toen zij zoveel jaar bestonden, werd ik weer gewaarschuwd dat ik geen kritische teksten moet schrijven over mensen die hebben gemoord maar nog niet zijn gehoord.
(Dat rijmde wel lekker, Matai: ‘Wat doen we met mensen met moorden op hun geweten… o, sorry, ik weet het: Je bent nog niet gehoord, je bent nog niet verhoord… je hebt nog niemand vermoord…’).

Ik dacht de laatste tijd: iets voor kinderen, dat zou ik wel willen doen… tenslotte moet ik in Suriname iets doen, net als vroeger. Doe-theater heetten wij, acteur/regisseur Henk Tjon en ik.
Land te koop’was een van de eerste stukken. Zing maar mee: Land te koop, land te huur, spotgoedkoop en echt niet duur… Moeten Creolen alleen aan de macht (Dat was het stuk Frrrek)… Suriname gaat nu echt vooruit, geen enkele regering houdt het eeuwig uit… Sheila, kom veren!’ (Of was dat een ander stuk? O ja, Hare Lach.)

HOE DAN OOK. MIJN VRIENDIN, JUF NEDERLANDS MARIJKE VAN GEEST (Elizabethschool/ Vrije HBS/ AMS) ZEI EIND NOVEMBER 2014: ‘Ik ga nu boeken, aldoor maar uitstellen maakt ons gek.’

Ik schrijf dat aan misi Els Moor van de pagina ‘Literair’… en wat gebeurt…

HEEL GOED, MATAI, I SABI!
DE DAG DAARNA SCHRIJVEN DIE MISI VAN KINDERBOEKENFESTIVAL: ‘WE HOREN DAT JE NAAR SRANAN KOMT. WIL JE WEER EEN MUSICAL VOOR ONS SCHRIJVEN/ MAKEN?’

Ai, boi, mi ben breiti!!!
Direct ben ik gaan schrijven.
In 2007 maakte ik voor Kbf een bewerking van mijn boek Stop je hoofd nooit in een spinnenweb: ‘En een weg is ook een pad, en een pad is ook een dier, en op de weg wandelt een mier, buiten is het warm, en soms heel heet, dat is de warmte die tropen heet… En ik ben Isolde, een meisje dat… ANDERS DAN ANDERS, DAT BEN IK EN ANDERS DAN ANDERS, ZO IS HET HIER …’

 

In 2014 begin ik met ‘KOM OP, ZEG!’: ‘Pommetje, zal ik je naam eens omdraaien, Moppie.’

En nu, begin 2015, schrijven Marijke en ik:
‘LUKU, EEN WIJSNEUS. ONGEVEER TIEN KINDEREN ZIJN ALLEMAAL BEZIG MET HUN MOBIELTJE OF SMARTPHONE… DAN KOMT GIANNI OP, ZONDER MOBIELTJE… HIJ WIL PRATEN…’

Maar… dan denk ik:
MATAI, vrienden en vriendinnen, ik wil zo graag samen met jullie iets maken. Pak een boek, lees en denk na, fantaseer EN SCHRIJF EEN TEKSTJE, OM TE PRATEN OF TE ZINGEN.

LET’S GO, LET’S GO TO THE KINDERBOEKENFESTIVAL. JE WEET NIET WAT JE ZIET… ZOVEEL BOEKEN. JE WEET NIET WAT JE HOORT… ZOVEEL TORI. JE WEET NIET WAT JE MEEMAAKT… VAN ALLES!

A BUN, SEE YOU!

 

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter