blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Sarnámi

Papiaments gedicht ‘Moedertaal’ van Hilda de Windt-Ayoubi ook in Sarnámi vertaald

door Henk Moeniralam

Op 25 maart jl. werd in Nijmegen door de Werkgroep Caribische en Aziatische Cultuur Nijmegen (WCACN) een bijeenkomst ge­hou­den die in het teken stond van min­der­heidstalen. Daar werd ook het gedicht ‘Moedertaal’ van Hilda de Windt-Ayoubi in Nederlandse en Sarnámi vertaling gepresenteerd.

read on…

Verklaring Sarnámihuis over slavernij en contractarbeid

door Amar Soekhlal

Naar aanleiding van de maatschappelijke discussie in de Surinaamse gemeenschap m.b.t. de wijze waarop kolonialisme is omgegaan met slavernij en contractarbeid wenst het Sarnámihuis het volgende te verklaren.

read on…

Winternachten: ‘Verhalen die verbinden’: schrijvers en dichters over slavernij en koloniaal verleden

Het programma van het Haagse festival Winternachten concentreet zich op: ‘Verhalen die verbinden’: schrijvers en dichters over slavernij en koloniaal verleden. Gasten zijn o.m. Astrid Roemer, David Diop, Tessa Leuwsha, Radna Fabias, Neske Beks, Dean Bowen, Babs Gons, Raj Mohan, Daphne Huisden, Rabin Baldewsingh, Martin Rombouts en musici Lucretia Starke en Arturo den Hartog.

read on…

De zoektocht van een Hindostaan naar het cultuureigene (6)

Culturele oriëntatie en cultuurschok in Bakkie (1961-’62)

door Bris Mahabier

40. Mijn culturele oriëntatie in Bakkie

Ik maakte in Bakkie in mijn eerste dienstjaar langzamerhand, oppervlakkig kennis met de lokale culturele diversiteit. Een geheel nieuwe situatie en ervaring voor mij. Magentaweg, mijn geboorte- en woonplaats, was in cultureel opzicht volledig homogeen: een typisch Hindoestaans agrarisch wegdorp. Bakkie en Jacopu vormden voor mij een vreemde, d.w.z. een nieuwe culturele ‘wereld’.

read on…

De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (5)

Een beginnende onderwijzer in Bakkie: zijn school, onzekerheden en cultuurschok

door Bris(path) Mahabier

34. Een kopje koffie?

Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kulturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.

read on…

De overheid discrimineert haar moedertalen

Internationale Moedertaaldag, 21 februari

door drs. R.M. Marhé

De bijna 80-jarige Moti Marhé is taalwetenschapper, neerlandicus, Sarnami- en Hindi-deskundige en kenner van de Surinaamse taalsituatie. In dit artikel pleit hij als taalactivist voor een breed bewustzijn van de meertaligheid van Suriname en wederzijds begrip. De heersende dominantie van het Nederlands en het Sranantongo (hierna Sranan) en vooroordelen bij sprekers over hun eigen moedertaal doen geen recht aan de meertaligheid van Suriname en leiden volgens hem tot taaldiscriminatie, achterstelling en taalverlies.

read on…

Jit Narain (Djietnarainsingh Baldewsing) – lag mijn liefde op je hart als sneeuw op de takken

lag mijn liefde op je hart als sneeuw op de takken,
blijf toch stil, laat haar liggen.
wit was ze getrokken, de kou.

read on…

De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie

100 gedichten uit het Koninkrijk van 1945 tot nu

Met deze bloemlezing wil Bruinja een andere blik op de Nederlandse poëzie bieden. In bijna alle belangrijke bloemlezingen tot dusver ontbreken bijvoorbeeld de Friese en de Antilliaanse poëzie, terwijl die poëzie in contact staat met de Nederlandstalige poëzie en de wereldpoëzie.

read on…

Toespraak tot Jit Narain bij de presentatie van Dat wij zongen

Tiende Caraïbische Letterendag, Rotterdam, HNI, 8 oktober 2022

door Rita Rahman

Dames en heren,

Fijn dat ik op deze viering van de 10de Letteren Dag van de Werkgroep Caribische Letteren, het eerste en ingezegende exemplaar van Dat wij zongen mag overhandigen aan Jit Narain, u allen wel bekend als een van de grote dichters van Suriname.

read on…

Verleden, heden en toekomst van de Hindostaanse cultuur in Suriname en Nederland

Tekst van de Derde Jit Narain Lezing door Hans Ramsoedh en het co-referaat door Wierish Ramsoekh, 30 september 2022

door Dr Hans Ramsoedh

Inleiding*

Suriname, Dit land heb ik gekozen is het gedicht dat Shrinivási in 1968 schreef. Het is een nationalistisch statement waarin hij ondanks het harde bestaan een toekomst ziet voor de nakomelingen van de contractarbeiders. Shrinivási was de dichter van de verzoening, harmonie en eensgezindheid, de dichter die met zijn poëzie bruggen wilde slaan tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Suriname (Koefoed 1984).

read on…

Jit Narain ontving bloemlezing uit zijn werk

Op vrijdag 30 september 2022 heeft de derde Jit Narain Lezing en uitreiking Jit Narain Cultuurprijs in het Auditorium Campus Den Haag Universiteit Leiden plaats gevonden. Uit handen van Michiel van Kempen heeft Jit Narain een bloemlezing uit de tien bundels vanaf 1977 tot en met 2019 ontvangen, getiteld Een mensenkind in niemandsland. Het boek verscheen al vorig jaar, maar kon vanwege de coronaperikelen nu pas worden overhandigd aan de dichter die uit Suriname was overgekomen. Ook medesamensteller van de bloemlezing Effendi Ketwaru en inleider Geert Koefoed waren aanwezig.

read on…

30 september: Jit Narain Lezing en uitreiking Jit Narain Cultuurprijs 2022

De Jit Narain Lezing is een jaarlijks terugkerende lezing over de Sarnámi cultuur in Nederland en Suriname. De Lezing wordt alternerend georganiseerd in Nederland (Den Haag) en in Suriname (Paramaribo). De lezing gaat over onderwerpen die de Sarnámi cultuur in de meest brede zin raken. Hierbij wordt de nadruk gelegd op taal, literatuur, cultuur, politieke emancipatie en geschiedenis van de Surinaamse Hindostanen in Nederland en Suriname.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter