blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Samsom Christine

Srefidensi, de politiek van natievorming

door Christine F. Samsom

‘In Suriname zijn we op een punt waar het duidelijk is dat de huidige politieke orde niet in staat is te zorgen voor een rechtvaardige samenleving. Ons politiek-bestuurlijk systeem zit muurvast. Kongsi’s van kapitalisten en politici verduisteren de opbrengsten van onze goedkope arbeid en onze natuurlijke hulpbronnen.’ (p 132) Met deze zin begint de laatste pagina van het onlangs in eigen beheer uitgegeven boek Srefidensi De Politiek van Natievorming van Wim Bakker, huisarts, politicus/oud-parlementariër, schrijver. read on…

Baldwin: homoseksualiteit en racisme

‘Come out, come out wherever you are…. Love him and let him love you!’
Uit Giovanni’s Room, James Baldwin

door Christine F. Samsom

 

James Baldwin: romanschrijver, dichter, essayist, toneelschrijver en … activist
Ruim twee jaar na Suriname, in december 1865, werd de slavernij in de VS afgeschaft. Toen James Baldwin in 1924 geboren werd in New York, was dat dus nog niet eens 60 jaar geleden. read on…

Janet: Ze is 15 jaar en zwanger

door Christine F. Samsom

Tienerzwangerschap, een maatschappelijk probleem waar we niet omheen kunnen. Er kan niet genoeg over geschreven worden, lijkt mij. Irene Welles-Burke, gepensioneerd onderwijzeres, intussen behorend tot de zeer sterken, is weer met een boekje uitgekomen, haar achtste volgens de achterflap en ook nog eens in eigen beheer. In veertien korte hoofdstukjes geeft ze een soort verslag van de lotgevallen van de tiener Janet, haar moeder Margriet, haar oma Astrid, nog wat familieleden, vriendin Veronica en haar vriendjes Hugo, Alwin en Leo, en natuurlijk haar schattige baby Chris. read on…

‘Galeano heeft ons waardigheid gegeven in Latijns-Amerika’

door Christine F. Samsom

.
Deze uitspraak van de voormalige president van Uruguay, Jose ‘Pepe’ Mujica in een exclusief interview, geeft heel in het kort exact de grote betekenis van de onlangs overleden schrijver Eduardo Galeano weer. Hele generaties ontlenen tot de dag van vandaag inspiratie aan de boeken van deze schrijver, maar wie was hij eigenlijk? read on…

VOC-mentaliteit!?

door Christine F. Samsom

Tijdens de algemene beschouwingen in het najaar van 2006 in de Nederlandse Tweede Kamer zorgde de toenmalige minister-president Jan-Peter Balkenende voor consternatie met zijn controversiële uitspraak: ‘….. Ik begrijp niet waarom u hier zo negatief en vervelend over doet. (…) Laten we blij zijn met elkaar! Laten wij optimistisch zijn! Laten we zeggen: Nederland kan het weer! Die VOC-mentaliteit, over grenzen heen kijken, dynamiek! ….. Toch?’ read on…

‘Stoutmoedige opstandelingen’

door Christine F. Samsom
Wat jammer dat de tijdmachine nog steeds niet is uitgevonden door Willy Wortel! Na het lezen van het proefschrift Vrede te midden van oorlog in Suriname. Inheemsen, Europeanen, Marrons en Vredesverdragen 1667-1863 van onze jonge doctor in de Humaniora, Eric Jagdew, had ik best wel aan mijn Nederlandse, Duitse, Franse en Engels/joodse voorvaders willen vragen, of ze misschien deel hadden uitgemaakt van het koloniale leger van kapitein-luitenant Creutz op weg naar granman Adoe der Saramakaners. read on…

Stuwdammen en wegen… Niet voor de Wayana en Trio?

door Christine F. Samsom

Met het aanbreken van de kleine regentijd is het probleem van stroomtekorten en distributie van stroom, de zogenaamde loadshedding, van de baan, tot de volgende droge tijd… De mensen van het binnenland hadden leedvermaak. Moesten zij het niet al jaren met vier uur stroom per 24 uur doen? Waar ikzelf het meest voor vreesde, was dat het Tapajai-project weer van stal zou worden gehaald, maar die vrees blijkt voorlopig ongegrond. Hoelang is voorlopig? En wat willen de direct betrokkenen, de inheemsen en marrons in het gebied eigenlijk? read on…

Christine F. Samsom – Vader en zoon

‘Je hebt weer gedroomd.’ Zijn vrouw kijkt hem bezorgd aan, terwijl hij z’n thee drinkt.
‘Heb je al een afspraak gemaakt met Kamla?’ Hij reageert niet, staart voor zich uit richting veranda. Maar de kleine stondoifi die een slordig nest maakt in de nemboom bij de veranda, ziet hij niet. Ook zijn zoon, bezig een bal in de basket achterop te mikken, heeft niet zijn aandacht. read on…

Reacties op De Kleine Prins

De redactie van de Ware Tijd Literair vroeg schrijvers, medewerkers en andere lezers om hun reactie geven op ‘De Kleine Prins’ Hieronder volgen de reacties die we binnenkregen: read on…

Meningen over Touched, gedichtenbundel voor jongeren van Nowilia Tawjoeram-Sabajo

door Marja Themen-Sliggers, Xaviera

Wat een leuk initiatief! We kennen niet veel Surinaamse kindergedichten, moeten we eerlijk bekennen. Ikzelf en ook mijn kinderen en kleinkinderen zijn groot geworden met ‘rijmpjes en versjes uit de oude doos’, waarvan de eerste druk stamt uit 1910, en Ziezo de 347 kinderversjes van Annie M.G. Schmidt. Taal op een speelse, rijmende manier is leuk voor kinderen en helpt ze bij de taalontwikkeling. Té Hollands, ja, misschien… maar, kijk eens naar ‘Bang voor de bullebak’:
Kinderen wat hoor ik daar/ in de verte voor misbaar?/ Hele grote reus komt er aan./ Kom maar dicht bij moeder staan,/ dichter, dichter, dicht bij mij./ De bullebak/ komt naderbij. read on…

Historische verlichtingsroman: Het bezoek van de lijfarts

door Christine F. Samsom

Vanwege Divali, het feest van de overwinning van het licht op de duisternis, aandacht voor een roman die speelt in de 18de eeuw, de tijd van de verlichting. ‘Verlichting is het zegevieren van de mens over zijn zelfverkozen onmondigheid. Onmondigheid is het gebrek aan vermogen zijn eigen verstand te gebruiken zonder andermans leiding. Deze onmondigheid is zelfverkozen als de oorzaak niet een gebrek aan verstand is, maar gebrek aan moed om het verstand te gebruiken. Voor verlichting is niets anders vereist dan vrijheid, die vrijheid welke inhoudt dat men in elk opzicht openbaarlijk van zijn verstand gebruik maakt. Want het is de roeping van ieder mens om zelf te denken.’ (p. 9). read on…

Is milieurecht in Suriname krom?

door Christine F. Samsom

Laten we maar met de deur in huis vallen: Het Surinaams milieurecht is een bakbawenkri. Tenminste, die conclusie moet je wel trekken, als je Ariëlle Delprado’s boekje Doe wat goed is voor de hele natie. Een onderzoek naar het Surinaams milieurecht hebt gelezen. Tja, een bakbawenkri, dat klinkt niet erg eerbiedig, vooral als je leest hoe Ariëlle Delprado op de titel is gekomen. Zij ontleent die aan een behoorlijk afgezaagd, want veel te vaak uitgezonden spotje elke avond om half acht op de STVS, waarin de president van Suriname onder andere zegt: ‘… Ik vraag u om te doen wat goed is voor onze hele natie.’ read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter