blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Samsom Christine

Ik ween…..M´e sari…..M’e kré: Kloos, Koenders, Trefossa

door Christine Werners-Samsom

Mijn allerbeste vriendin had liefdesverdriet. Ze werd door haar (nu ex-)vriend via een mail, keihard en zonder opgaaf van redenen, aan de kant gezet: A Keba! Loslaten, noemde hij dat… Harteloos, noemt zij het! Is dit voer voor psychologen of toch iets voor de literaire pagina van de Ware Tijd?

read on…

Vechten voor Rechten

door Anne Huits

In de tweede helft van de jaren zeventig, een tijd waarin duizenden en nog eens duizenden landgenoten op het vliegtuig zijn gestapt, of wilden stappen richting het moederland, vraagt Christine Werners geboren Samsom de Surinaamse nationaliteit aan. Na een procedure van ongeveer een jaar, behoort ze in 1977 tot de Surinamers van het eerste uur. Sommige mensen worden geboren in het verkeerde lichaam, Christine werd geboren in het verkeerde land. Ze is al zeer betrokken bij land en volk, en raakt gaandeweg steeds meer geïnteresseerd in het binnenland en het conflict met de overheid over rechten. We halen herinneringen op aan die strijd. read on…

‘Wie vrede kent, vrede brengt’

door Christine F. Samsom

‘We moeten leren samenleven als broeders, of samen ten onder gaan als dwazen.’ Deze uitspraak van Martin Luther King staat als motto voorin het boekje Vrede kun je leren van de bekende historicus en schrijver David van Reybrouck en zijn al even beroemde vriend Thomas d’Ansembourg, jurist en psychotherapeut. Martin Luther King is één van de drie personen die uitgroeiden tot leiders van geweldloze bewegingen tegen kolonialisme, rassendiscriminatie, en sociale ongelijkheid en zij zijn onderwerp van een expo in Amsterdam. Vandaar dat dit boekje hier wordt besproken. read on…

Een jihad van liefde

door Christine Samsom

Een klein boekje, nog geen honderd bladzijden, de titel: Een jihad van liefde, een naam: Mohamed El Bachiri, en nog een naam: David Van Reybrouck, ook in Suriname bekend van zijn boek Congo, een geschiedenis, die de tekst uit de mond van Mohamed heeft opgetekend.
De donkere ogen van de nog jonge man kijken niet naar de lens van de fotograaf. Zijn gedachten zijn ongetwijfeld bij zijn geliefde, zijn vrouw Loubna, de moeder van zijn drie jongens. Want over zijn liefde voor Loubna gaat dit boekje. En over veel meer…! read on…

Dierenrechten

Van de Redactie

De literaire pagina van vandaag [11 maart 2017] heeft voor een groot deel de natuur als onderwerp. Zijn we op de goede weg wat natuurbeheer betreft, als we kijken naar alle protesten tegen de zandafgravingen op Braamspunt? Onze jonge recensent Brenda Soetosenojo heeft genoten van de drie boekjes die Katia Debusschere-Delvoye samen met Brigitte Küchler in 2012 (Dieren), 2014 (Planten) en 2016 (mijn Omgeving) maakte met en voor de kinderen van Kwamalasamutu en de andere inheemse dorpen in het zuiden, maar ook voor alle kinderen en volwassenen elders. De inmiddels wereldberoemde ‘moeder’ van de Surinaamse luiaards-in-de-verdrukking, Monique Pool, bespreekt het filosofische boek Dierenrechten, een boeiend verslag.

read on…

De mooiste boeken, gelezen door de redactie van de Literaire Pagina en medewerkers

Helen Chang

Het beste boek dat ik in 2016 heb gelezen? Bij fictie zou ik een keuze moeten maken tussen Malva van Hagar Peeters en Orgelman van Mark Schaevers. De boeken hebben gemeen dat ze een biografie zijn. Het ene over de dochter van de Chileense dichter Pablo Neruda en het andere over de Duitse kunstenaar Felix Nussbaum. Toch kies ik liever voor non-fictie, in dit geval Wi Rutu; Tijdschrift voor Surinaamse Genealogie, dat halfjaarlijks wordt uitgegeven door de Stichting voor Surinaamse Genealogie en dat wordt verstrekt aan de donateurs van deze stichting. read on…

30 jaar De Ware Tijd Literair (II)

Ons eigen ding

door Tessa Leuwsha

Sinds ik me in 1995 in Suriname vestigde, bestaat mijn zaterdagochtendritueel uit opstaan, baden en de Ware Tijd kopen. Aan het ontbijt lees ik vervolgens de krant, altijd van achteren naar voren, een gewoonte waarvan ik niet meer weet hoe ik eraan kom. Het langst doe ik over de Literaire Pagina. In de jaren negentig was internet nog geen gemeengoed en toen al hield die pagina me wekelijks in contact met wat ik het liefst deed: lezen. En schrijven, als kind al. Gedichtjes en opstellen vol gedragen meningen over wat me maar bezighield: mijn straat, mijn stad, mijn land – toen nog Nederland. Via de Ware Tijd Literair maakte ik kennis met mijn nieuwe land, Suriname. En precies dat is voor mij de kracht van literatuur. Die toont je mens en samenleving in de meest uiteenlopende facetten. Soms als een kloppend hart, soms als een pijnlijk geweten. read on…

‘Als ik zing, doe ik mijn ding!’

door Christine Samsom

Een klein boekje, veertig bladzijden op stevig glimmend papier, geïllustreerd met een aantal foto’s, met veel informatie telt de uitgave Emeliene Irma Leerdam. Een kleurrijk en welbesteed leven van Sh. D. Wielzen-Sumter: ’Dit zou vaker moeten gebeuren’ zei één van mijn beste vrienden vorige week, en daar ben ik het mee eens: het leven beschrijven van mensen die op hun gebied, in hun vak, hun hobby, bij hun inzet in onze kleine samenleving een belangrijke rol spelen/hebben gespeeld! read on…

Nummer zes van His/Her Tori, Tijdschrift voor Surinaamse geschiedenis en cultuur

door Christine F. Samsom

Het Instituut voor Maatschappijwetenschappelijk Onderzoek (IMWO) van onze Universiteit kwam in november 2015 uit met, hoe kan het ook anders, het nummer 40 jaar staatkundige onafhankelijkeid; Wi mu seti kondre bun van His/Her Tori, Tijdschrift voor Surinaamse geschiedenis en cultuur. Het siert de redactie, bestaande uit de wetenschappers Jerome Egger, Eric Jagdew en Hilde Neus-van der Putten, dat zij tegen de klippen opvarend, toch weer met een prachtig nummer is uitgekomen, een niet geringe prestatie na het eerste-lustrum-nummer over de Grondenrechten. Want in deze tijd in Suriname uitkomen met een boek, zo’n dik tijdschrift kan je gerust een boek noemen, getuigt van moed, doorzettingsvermogen en geloof in eigen kunnen, zullen we maar zeggen! read on…

Andere redactie De Ware Tijd Literair

Van de redactie van dWTL

Na het overlijden van Els Moor, jarenlang redactielid van de Ware Tijd Literair (dWTL), zat de redactie met twee redactieleden te weten Christine Samsom en Jerry Dewnarain. Christine Samsom voert nu officieel de eindredactie en als nieuw redactielid is binnengetreden Hilde Neus. Neus is geen onbekende binnen dWTL. Zij is al jaren medewerker van deze rubriek. Zij is momenteel docent koloniale en moderne literatuur op het IOL en opleidingscoördinator van de sectie Nederlands. Hilde Neus studeerde af aan de UVA op Susanna du Plessis. Portret van een slavenmeesteres (KIT, 2003). Ze werkte als educatiecoördinator voor het Surinaams Museum en schrijft Museumstof dat in deze krant verschijnt. DWTL verwelkomt Hilde Neus als redactielid en twijfelt niet aan haar inzet. read on…

Herinneringen aan Els Moor (I)

Woensdagmiddag, 9 maart, na 1uur kregen wij van de Openbare School Kwamalasamutu het bericht dat mw. Els Moor is heengegaan. Wij van de OS Kwamalasamutu leerden Els Moor kennen hier in het dorp waar ze de leerkrachten hielp met kindvriendelijk onderwijs en zoveel meer. read on…

‘Winti fu bakra, een spirituele roman’

Van de Redactie van de Ware Tijd Literair

‘Wie schrijft, die blijft’!
Ons mederedactielid, onze lerares, onze goeroe, de moeder van de Surinaamse kinderliteratuur, Els Moor, is op 9 maart de grote reis begonnen. Sinds 1992 was zij de motor/inspirator achter de literaire pagina. Ook aan deze pagina heeft zij nog een prachtige, spirituele bijdrage geleverd. Aan ons onderwijs had zij haar hart verloren. Ze schreef of werkte mee aan een eindeloze stroom boeken, artikelen, rapporten, opstellen, essays en – hoe kan het ook anders – recensies. In de volgende aflevering van dWTL willen we hieraan uitgebreid aandacht besteden. Aan die stroom is nu een einde gekomen, maar haar gedachtegoed gaat door. Wij gedenken haar met veel respect.

Jerry Dewnarain, Christine F. Samsom read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter