blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Pijl Yvon van der

Equaliberty in the Dutch Caribbean

Equaliberty in the Dutch Caribbean is a collection of essays that explores fundamental questions of equality and freedom on the non-sovereign islands of the Dutch Caribbean.

read on…

Conference: Collaboration, Creativity and Change in the Imaginations of our Kingdom

Both national and international funding agencies increasingly require research proposals to incorporate multilevel collaboration in order to impact the lives of the people we do research with. As a beneficiary of such funding, the IMANAT (Imagining the Nation in the Classroom) consortium included partners from various disciplines from across the Kingdom. These collaborations raised some important questions: How to integrate various needs, demands and imagination, or better: who decides what is valuable to who? How can collaborations change during and after research? Does academic knowledge or research experience allow us any sort of ‘expert’ position? Must we produce academic papers and policy briefs only, or can we coproduce films, sounds and art collections? How indeed do we employ our creativity? This one-day symposium brings together artists, activists, various academics, and policymakers to share previous experiences and imagine new possibilities in Dutch Caribbean research.​

read on…

Oso houdt op te bestaan

Aan de verschijning van Oso, Tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch Gebied is een einde gekomen. Wat in 1981 begon als een initiatief waarbij vooral medewerkers van de Katholieke Universiteit Nijmegen (tegenwoordig Radboud Universiteit Nijmegen) betrokken waren, ontwikkelde zich tot een veel gelezen tijdschrift waarvan het kloppend hart zich in de jaren negentig verplaatste naar de Universiteit Utrecht. read on…

Ellen Neslo promoveerde op de gekleurde elite van Paramaribo

Met grote zwier promoveerde Ellen Nelson op vrijdag 25 november 2016 – de 41ste verjaardag van de Republiek Suriname – aan de Universiteit Utrecht op haar proefschrift Een ongekende elite; De opkomst van een gekleurde elite in koloniaal Suriname 1800-1863. Mr. Ellen Neslo is sinds 1999 werkzaam bij de Universiteit Utrecht. Haar promotieonderzoek werd begeleid door em. prof. dr. Dirk Kruijt en dr. Wim Hoogbergen. read on…

George Hindori liet zich niet regisseren

door Evert G. Gonesh (eerder bekend als Evert Azimullah-red.)

Het optreden van George Hindori in de maanden voorafgaand aan de onafhankelijkheid van Suriname, zoals beschreven in de biografie van Peter Meel, is door Roy Khemradj weergegeven in Starnieuws van 26 december 2014 [zie bericht hieronder op CU]. De door Henck Arron aan zijn biograaf gegeven uitleg waarin wordt gesuggereerd dat Hindori zich door Arrons perschef George Hering als “een vogeltje in de klep heeft laten vangen” wekt niet alleen de indruk van een onnozele politicus, maar doet bovenal afbreuk aan juist het bekende intellectuele vermogen van een zo evenwichtige persoonlijkheid als George Hindori. Dat Arron bovendien wordt aangeduid als de ‘grote regisseur’ van Hindori’s besluit tot het doorbreken van de politieke patstelling waarin Suriname was beland, behoeft enige nuancering. read on…

Bijeenkomst IBS en Werkgroep Caraïbische Letteren

Op zaterdag 22 november a.s. organiseerde de Stichting Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek (IBS) in samenwerking met de Werkgroep Caraïbische Letteren een bijeenkomst in de Amsterdamse OBA met als titel: Suriname en de Caraïben in de 20e eeuw.

Hieronder een fotoimpressie; © foto’s Aart G. Broek / www.klasse-oplossingen.nl

read on…

Suriname en de Caraïben in de 20e eeuw

Bijeenkomst IBS en Werkgroep Caraïbische Letteren

 

Op zaterdag 22 november a.s. organiseert de Stichting Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek (IBS) in samenwerking met de Werkgroep Caraïbische Letteren een bijeenkomst in de Amsterdamse OBA met als titel: Suriname en de Caraïben in de 20e eeuw. read on…

Sensorisch schrijven over de dood

door Yvon van der Pijl

‘De taal van sterven kende ik niet’ zijn de woorden waarmee Ruth San A Jong, in het laatste, autobiografische verhaal van haar debuutbundel De laatste parade, het plotselinge overlijden van haar moeder aankondigt. De taal van sterven kende San A Jong volgens eigen zeggen niet; de taal van de dood, het afscheid en menselijk lijden kent ze maar al te goed.

read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter