blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Loor André

Weer gedigitaliseerde Suriname-titels in de DBNL

De DBNL heeft opnieuw een aantal Suriname-titels toegevoegd aan het toch al niet geringe bestand. De titels lopen van 1856 tot 2022.

read on…

Haridat Rambarans parivartan: zijn ontwikkeling van árya samáji hindoe tot atheïst (deel 3)

door Bris Mahabier

Hari Rambaran aan het culturele front in Paramaribo:

Hari leert hawan doen en maakt mohanbhog; de eerste Holiviering op de SKS en de AMS in 1963; de acceptatie van Holiviering op middelbare scholen; de eerste Divalifakkeloptocht in Paramaribo in 1963; het toneelstuk Ghar ke bhed in o.a. Thalia; over boitikoelies, koelie-koelie sáni en zwarte Hindoestanen.

read on…

Oog in oog met Paramaribo. Verhalen over het herinneringserfgoed

Interview met Eric Kastelein over zijn nieuw boek

‘… door heel de wereld wordt mijn land bewoond. Uit alle streken kwam het leven hier ingestroomd.’ U opent uw boek met een citaat van Shrinivāsi. Waarom kiest u voor de versregels van juist deze geëngageerde dichter?

Het typeert de samenstelling van de bevolking van Suriname. Alleen de inheemsen zijn de oorspronkelijke bewoners, de andere etniciteiten komen van elders. De Hindostanen uit het tegenwoordige India, de Javanen uit het tegenwoordige Indonesië, de creolen uit Afrika, de Chinezen uit China en de boeroes uit Nederland. Deze bijzondere mix aan mensen, aan culturen maakt de veelzijdige geschiedenis van het land. Dat heb ik tijdens het ruim drie jaar durende onderzoek duidelijk gemerkt. Iedere groep heeft zijn eigen verhaal en samen vormen ze de kracht en pracht van het land.

read on…

André Loor (1931-2013): de onnavolgbare vertelkunst van een boeroe

door Eric Kastelein

André Loor is aanwezig bij de onthulling op 10 mei 2012 van het borstbeeld voor het Nationaal Archief Suriname aan de Jagernath Lachmonstraat. Het kunstwerk is van de hand van zijn vriend en beeldend kunstenaar Erwin de Vries.

read on…

Onbeschreven kleine verhalen van mijn ájá’s

Fragment 1 van mijn opa’s biografie

door Bris(path) Mahabier

1. Het verleden is voorbij, pluk de dag…

Op 5 juni herdenkt een kleine groep Hindoestanen (1) in Suriname en Nederland de Hindoestaanse immigratie in ons geboorteland en enkelen van hen herdenken ook – op hun eigen manier – de afschaffing van de Afro-slavernij op de Dag der vrijheden op 1 juli. Het leeuwendeel van de Hindoestaanse Surinamers herdenkt op geen enkele manier- thuis noch gezamenlijk in een openbare ruimte – de immigratie van de eigen groot- en overgrootouders. Dit jaar zullen er als gevolg van de Corona-maatregelen geen herdenkingsactiviteiten in Den Haag zijn.

read on…

Lezing over André Loor

Op vrijdag 20 juli 2018 geeft dhr Aard Veldhuizen een lezing over historicus André Loor. read on…

Hoe verder met het project Teruggave Archieven Suriname?

Ter gelegenheid van de viering van de afronding van het project Teruggave Archieven Suriname op 19 januari jl. in het Nationaal Archief in Den Haag hield Peter Meel (Universiteit Leiden) de volgende lezing. read on…

Nieuwe editie Bhásá

De nieuwe editie van Bhásá is uit. Bhásá is een digitaal blad over cultuur en geschiedenis met het accent op de Hindoestaanse cultuur. Het blad is gratis per email te ontvangen. Aanvragen bij stgbhasa@hotmail.com.

Het blad bestaat al drie jaar. In dit nummer een artikel over de culturele ontwikkeling in verband met de toetreding van Suriname tot Unasur. Verder interviews met seniore Hindoestanen over het verleden. Een artikel over de violist Tiyaitram Ganga, iets over de kunstenaars Rahied Abdoel en George Ramjiawansingh, over André Loor, over de familie Pierkhan en over mevrouw Mahadei Jawahierkhan van Peperhol, Saramacca. Ook informatie over de Culturele Unie Suriname, waaruit o.a. zijn voortgekomen het assembleelid Asiskumar Gayadien en minister Ashwin Adhin.

Cultuur Top Vijf 2013 Werkgroep (4)

Het eind van het volle jaar 2013 zit er bijna op. Caraïbisch Uitzicht vroeg alle leden van het Bestuur, de Adviesraad van de Werkgroep Caraïbische Letteren en de mensen die dit jaar een opdracht kregen om hun top-vijf van culturele evenementen die zij het afgelopen jaar hebben bijgewoond of de beste boeken die zij lazen. Vandaag de vierde aflevering: verhalenschrijfster, directeur van de Schrijversvakschool Paramaribo en Adviesraadslid Ruth San A Jong.

 
 
1.
Het voorrecht Michael Slory in m’n huiskamer te hebben bij de lancering van zijn dichtbundel Torent een man hoog met zijn poëzie (uitgegeven door In de Knipscheer) op 23 september 2012 (het jaar 2013 duurde lang…) bij de Vereniging Ons Suriname te Amsterdam, live via skype.
2.
Ook het boek van Shrinivási, de pionier in de dichtkunst, Hecht en sterk (In de Knipscheer), te mogen verkopen en er iets mee doen samen met Geert Koefoed die het nawoord deed en een hele tournee rond het boek in Nickerie en Paramaribo verzorgde. Shrini woont op Curaçao en is niet meer in staat te reizen.
3.
De laatste uitgave van Suriname’s nationale historicus: André Loor vertelt (VACO).4.

De opening van de Faculteit Humaniora van de Anton de Kom Universiteit van Suriname in december 2010 (jaja, het jaar 2013 wordt nog langer).
5.
De literaire avond van de Schrijversvakschool, de enige in het Nederlandstalig Caribisch gebied bij gelegenheid van de viering van haar vijfjarig bestaan, met het sterke debuut van Karin Lachmising, Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt (In de Knipscheer), en het afstuderen van twee veelbelovende student-auteurs Iraida van Dijk-Ooft en Sakoentela Hoebba. Ook de start van een jeugdproject waar kinderen in de leeftijdscategorie 9-14 creatief leren schrijven.

In memoriam André Loor

door Dorine van Hinte-Rustwijk, Georgine van Steenderen-Rustwijk, Anna Wijngaarde, Helen Wijngaarde    

Zondagmorgen 8 december 2013 werd in het geschiedenisprogramma van de VARA, OVT, het eerste gedeelte van een uitstekende radiodocumentaire van Djoeke Veeninga uitgezonden. Het was een interview met de historicus André Loor, de geschiedenisleraar die met zijn vele publicaties en radiovoordrachten, Surinamers op subtiele wijze historisch besef over de geschiedenis van hun land heeft bijgebracht.

De presentatie van zijn boek André Loor vertelt…, Suriname 1850-1950 was de vorige week een groot succes in Paramaribo. Helaas blijkt dit nu zijn laatste grote bijdrage te zijn over de geschiedenis van Suriname.

In het radio interview met Djoeke Veeninga, ging hij uitvoerig in op zijn passie voor geschiedenis en vooral die van Suriname. Ondanks zijn fysiek moeilijke omstandigheden heeft hij zich tot het laatst toe, met behulp van zijn echtgenote ingezet om het verleden te ‘vertellen’.. De grote lijnen, de ‘petit histoire’, omstreden lokale gebeurtenissen passeren de revue. Objectief, maar ook met begrip voor moeilijke periodes, maakte hij de geschiedenis van Suriname bespreekbaar in grote kringen.

Het eerste gedeelte van de radiodocumentaire heeft hij mee mogen maken, helaas is hij niet meer toen het tweede gedeelte op zondag 15 december is uitgezonden. Deze radiodocumentaire is een eerbetoon aan André Loor, die tot het laatste toe zijn heldere visie over de Surinaamse geschiedenis heeft uitgedragen.Met oprechte deelneming voor zijn familie en vrienden. 

December 2013: IM Nelson Mandela en André Loor

door Carry-Ann Tjong-Ayong
.
December 2013 zal altijd in mijn geheugen gegrift staan. In een week tijd verloor ik twee mannen die ik zeer bewonderde en van wie ik veel heb geleerd. 5 december 2013 Nelson Mandela in Zuid-Afrika. 10 december André Loor in Suriname.
Nelson Mandela kende ik uit het nieuws in de jaren ’60 toen ik in Groningen studeerde. Ik was zeer onder de indruk van de apartheid en de strijd die daartegen werd gevoerd. Ik las er over en wilde ook ertegen vechten. Jaren later woonde ik in Utrecht en werkte bij de lokale omroep. “Ga jij maar naar Amsterdam om een programma te maken zei Rocky, mijn mentor. Hij wist dat ik overal binnenkwam. En zo kwam het dat ik na afgewezen te zijn door het Amsterdamse ANC, ik via de achterdeur het balkon van de schouwburg op het Leidseplein bereikte en Nelson Mandela een hand kon geven. Hij was de dag na mijn verjaardag vrijgekomen.Later die dag interviewde ik ook Wim Kok. De razende reporter had het weer geflikt.
Veel eerder leerde ik in Suriname André Loor kennen. Ik zat op de Calorschool, toen nog in de barakken op Jacobusrust gevestigd. We kregen een nieuwe geschiedenisleraar en daar was hij. Een 22-jarige boeroe in een wit pak op de motorfiets. Zijn blonde haren wapperend in de wind. Alle meisjes keken nieuwsgierig toe, alle jongens afgunstig.
Meneer Loor was vrolijk, geestig en kon boeiend vertellen. Als de bel ging bleef iedereen zitten luisteren.
Toen ik met mijn broers en zus in 1955 naar Nederland vertrok kwam hij op ons afscheidsfeest en danste met ons. “Doe je best op school!” was zijn advies.
Jaren later zag ik hem terug in Utrecht. Hij was inmiddels getrouwd, had dochters en was historicus geworden. Wij luisterden gretig naar de radiouitzendingen over Suriname en zijn nog steeds boeiende verhalen.
En in september van dit jaar signeerde hij zijn laatste boek voor mij. Hij wist nog wie ik was.
Rust zacht, meneer Loor!
Rust zacht, Madiba!
Cat, 13 december 2013

André Loor overleden door hartstilstand

Wie over de Surinaamse geschiedenis praat, kan niet om deze zeer belangrijke ‘zoon des vaderlands’, Andre Loor, heen. Op dinsdag 10 december 2013 is André Loor op 82-jarige leeftijd te Paramaribo overleden.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter