blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Duurvoort Harriet

Het brandmerken van slaven – Leren van geschiedenis 56 

door Hilde Neus

Als we praten over de huidige jonge generatie, is er een gemeenschappelijke factor: vrijwel iedereen heeft een tatoeage. Deze kan variëren van groot naar klein, van mono- naar multi-gekleurd, van verborgen tot naar in het gezicht. De jongeren kiezen ervoor om een tattoo te laten plaatsen, hoewel men zich af kan vragen welke invloed groepsdruk heeft. Vroeger werden lichamen gemerkt, maar met een heel ander doel dan verfraaiing. Dit gebeurde totaal onvrijwillig. Slaven hadden geen keus. Zij werden gebrandmerkt. 

read on…

5 mei vrijheidslunch en Maduro-lezing in Bijlmerparktheater

Op 5 mei 2019 organiseert het 4 en5 mei Comité Amsterdam-Zuidoost de inmiddels traditionele vrijheidslunch en de Maduro-lezing, die gegeven wordt door prof. Joep Leerssen. De locatie is deze keer het Bijlmer Parktheater. De lunch en lezing zijn voorafgaand aan de voorstelling Hatta en De Kom, over twee bijzondere mensen uit onze gezamenlijke geschiedenis. read on…

Bijlmer Boekt! over verzet

Bijlmer Boekt i.s.m. Black Achievement Month en Read My World Festival presenteren een programma rond het thema ‘verzet’. read on…

De witte identiteitspolitiek van alt-right is niets minder dan eeuwenoud racisme in een nieuw, hip jasje

door Harriët Duurvoort

Ik luister naar Billy Holidays prachtige, dichtgeknepen, bittere stem. Blood on the leaves and blood on the root/ Black bodies swinging in the Southern breeze/ Strange fruit hanging from the poplar trees.

Het is doodeng. Er valt niets te ontmaskeren aan de KKK of neo-nazi’s. Terreur, moord en marteling is altijd hun trotse handelsmerk geweest. Ze marcheren anno 2017 blakend van zelfvertrouwen terug uit de marge naar de mainstream, met rugdekking van president Trump. read on…

White Privilege; Aantekeningen van een ervaringsdeskundige

door Chris Keulemans

‘De witte man vreest het afbrokkelen van zijn macht, nog voor daar sprake van is.’ Sinds het artikel ‘Witte mensen moeten eens luisteren’ in de NRC van 7 november staat white privilege ook in Nederland ter discussie. In talkshows, op fora en podia halen gekleurde jonge professionals fel uit naar de middelbare witte mannen die de dienst uitmaken in de wereld van media en cultuur. Want ze hebben er genoeg van. Van de beledigingen en dreigtweets natuurlijk. Maar ook van de smoesjes, de onuitgesproken uitsluitingsmechanismes, de verontschuldigingen waarmee iemand zich persoonlijk van racisme wil vrijpleiten zonder aan het systeem zelf iets te doen. read on…

De stille intimiteit tussen schrijver en lezer

Ik googelde haar, maar tevergeefs. Begin 2015 hielden de zoekresultaten over Astrid Roemer op in het eind van de jaren negentig. Hoe zou het haar vergaan zijn? read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter