Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Boekpresentatie over Javaanse Surinamers in Sint Michielsgestel
In Den Bosch wordt op woensdagmiddag 13 maart in het Brabants Historisch Informatie Centrum een boek van Sabine Ticheloven gepresenteerd, Samen op Beekvliet. De Javaanse Surinamers in Sint-Michielsgestel (1975-2017)
read on…
De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 13 – slot)
door Bris Mahabier
92. Boycot van Sinterklaasviering op de Shri Vishnumulo in 1970
In de eerste week van december 1970 organiseerde ik samen met een kleine groep moedige en cultuurbewuste collega’s een boycot van de traditioneel verplichte Sinterklaasviering op de Shri Vishnumulo in Paramaribo. Deze viering (onder schooltijd) zou een louter consumptief karakter hebben en niet meer dan een routinematig feestgebeuren zijn. Wij, de actievoerders, wensten dat minstens een week voor de viering alle leerlingen over de cultuurhistorische achtergrond van Sinterklaas, Zwarte Piet en de attributen die zij gebruiken, geïnformeerd zouden worden.
read on…Waheeda Shadood: Mijn leven in termijnen
door Jerry Dewnarain
De korte biografie van Waheeda Shadood heeft zo mijn aandacht getrokken, dat ik haar meteen begon te lezen. In een ruk. Dit meeslepende boek leest heel vlot vanwege het eenvoudige, doch prettige taalgebruik. Uitgeverij Jurgen Maas verrast mij elke keer met boeken die overstijgen in hun thema’s en vooral de landsgrenzen.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 11)
door Bris Mahabier
80. Hindoestáni’s, kantráki’s, kalkattyá’s of …koelies
Wie of wat was ik? Hoe wilde ik mezelf graag aanduiden? En wie was ik in de ogen van anderen in mijn culturele omgeving, zoals van mijn familie, buurtgenoten of collega’s? Enkele van de vele nieuwe en moeilijke vragen die mij in de jaren zestig somtijds bezighielden. Ik vroeg me af, of ik mezelf een Hindoestaan, Hindostaan, Hindoestáni of Bhárti zou willen noemen? Of gaf ik de voorkeur aan een Surinaamse Hindoestaan of een Hindoestaanse Surinamer? Zeker niet aan boitikoelie, zoals sommige Hindoestanen uit de stad Paramaribo ons noemden! Of misschien kortweg een Surinamer?
read on…Contractarbeid onvergelijkbaar met trans-Atlantische slavernij?
door Ruben Gowricharn
Jürgen Olivieira betoogde in de Kanttekening dat het geen goed idee is om met Keti Koti ook de contractarbeid van Hindostanen te herdenken. Hoogleraar sociologie Ruben Gowricharn vindt dat een miskenning van de geschiedenis van de contractarbeiders.
read on…Kantráki-verhalen
Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 4
door Prem Dihal
Een groep kantráki’s die op een koffieplantage hun vijfjarig contract hadden uitgediend vertelden weleens over gebeurtenissen op de plantage. Ik heb niet kunnen achterhalen of de vertellers zelf slachtoffer waren geworden. Het werd opgetekend door één van hun kleinkinderen.
read on…Terugblikken op veel informatie: De erfenissen van slavernij en contractarbeid
door Hilde Neus
Van 6 tot en met 9 juni [2023] is op de Interfaculty of Graduate Studies en Research (IGSR) van de Anton de Kom Universiteit een grote internationale conferentie gehouden. De organisatiecommissie onder leiding van dr. Maurits Hassankhan haalde een aantal van 70 internationale sprekers naar Suriname om te discussiëren over de doorwerking van de systemen in het heden. Begrijpelijkerwijs ging hier veel voorbereiding aan vooraf.
read on…‘Vroedvrouwen’ op plantages; de rol van de dáyi en de camáyin
Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 3
door Prem Dihal
Op de plantages werd tijdens de contractarbeid, met vrouwen die in verwachting waren, rekening gehouden: zij kregen een aantal maanden voor de geboorte vrijstelling van arbeid. Vervolgens hoefden zij na de geboorte tien tot twaalf dagen niet te werken. Of het op elke plantage zo geregeld was, is mij niet bekend. Overigens bleek dat de zwangere vrouwen een opvallende behoefte hadden om groene manja’s (mango’s) te eten. Ook aten sommigen de verbrande klei van de culhá’s (klei-oven). Dit bleek later niet zo verstandig te zijn, maar door gebrek aan kalk hadden zij een enorme drang om dit te doen.
read on…Jhullá phuwá; de laatste kantráki van Kwatta?
Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 1
door Prem Dihal
In de zestiger jaren woonde er op Kwatta, aangrenzend aan Paramaribo, een alleenstaande vrolijke oma, die altijd anders gekleed ging dan de meeste Hindoestaanse vrouwen. Luid pratend en gesticulerend voerde ze het woord. Ze woonde op ongeveer driehonderd meter van ons, richting de hoofdstad.
read on…Beeldvorming en feiten over de contractarbeid van Javanen in Suriname
door Hariëtte Mingoen
Inleiding
Het herdenkingsjaar slavernijverleden is momenteel in volle gang. Voorafgaand aan de start op 1 juli 2023, werd het publiek overstelpt met artikelen, boeken, podcasts, debatten en festiviteiten die voornamelijk gingen over de trans-Atlantische slavernij en 150 jaar contractarbeid van Hindostanen. Mensen die niet bekend zijn met de geschiedenis van slavernij en contractarbeid in Suriname, kunnen hierdoor de verkeerde conclusie trekken dat het herdenkingsjaar slechts de Afro-Surinamers en Hindostanen aangaat en dat de twee historische gebeurtenissen exact na elkaar volgden. Zo werd het door de media en de betrokkenen zelf overgebracht.
read on…Slachting contractarbeiders te Mariënburg herdacht in Den Haag
24 dia’s voor 24 gevallen strijders van de opstand van 29 juli 1902 te Mariënburg. Militairen beschoten op 30 juli 1902 de in opstand gekomen plantagearbeiders te Mariënburg. Zestien strijders waren op slag dood, de rest bezweek later aan hun verwondingen. In Nederland is het bloedbad in Den Haag herdacht door de Stichting Eerherstel Mariënburg.
read on…Fundraising: Laatste rustplaats Javaanse contractarbeiders als tastbaar spoor koloniaal verleden van Nederland
In de Brabantse gemeente Sint-Michielsgestel is een voor velen onbekend stukje Javaans-Surinaamse geschiedenis te vinden. Om deze unieke begraafplaats met graven van Javaanse contractarbeiders aan de vergetelheid te ontrukken, is het initiatief genomen om ook dit tastbare spoor van het Nederlands koloniaal verleden — voor zowel de Javaans-Surinaamse gemeenschap als het grote publiek — zichtbaar te maken. Helpt u ons om dit mogelijk te maken?
read on…