blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: contractarbeid

De excuseskoorts van enkele nazaten van Hindostaanse contractarbeiders

door Hans Ramsoedh

Het regende de afgelopen jaren excuses door het kabinet-Rutte. Het meest recent waren de excuses voor het slavernijverleden. Uit het niets was daar opeens een brief van enkele nazaten van Hindostaanse contractarbeiders gericht aan de koning. Hierin stellen zij dat het hoog tijd is voor een ‘publieke rechtvaardige erkenning en verontschuldiging jegens de Hindoestaanse nazaten van de contractarbeiders’.

read on…

Expositie Reciting Footsteps of a Female Migrant: Soerdie

Op donderdag 25 april vindt in de KB in Den Haag de opening plaats van de expositie Reciting Footsteps of a Female Migrant: Soerdie. De tentoonstelling is geïnspireerd door een spoor van de eerste vrouwelijke Brits-Indische contractarbeider die in 1868 naar Suriname migreerde. Dichter Chitra Gajadin zal bij de opening voordragen.

read on…

Koning, betuig spijt aan Hindoestaanse nazaten

De Nederlandse koning Willem-Alexander dient publiekelijk zijn excuses aan te bieden aan de nazaten van de Hindoestaanse contractarbeiders die tot koelie zijn gemaakt. Van de koning, als vertegenwoordiger van het Nederlandse volk, wordt gevraagd om bij de herdenking van de 151e Hindoestaanse immigratie op 5 juni 2024, sorry te zeggen. De indieners van het verzoek zijn personen afkomstig uit diverse Hindoestaanse sociaaleconomische en culturele disciplines in Nederland. Het gaat om Radjinder Bhagwanbali (die de brief schreef), pandit Narain Mathura, Robby Roeplall en Henna Mathura-Dewkinandan.

read on…

Javaanse Surinamers doorbreken het stilzwijgen over contractarbeid

De erfenis van zwijgen

Met de manifestatie De erfenis van zwijgen hield de organisatie JID – Javanen in Diaspora Nederland – op een pop-up podium bij het Bijlmerparktheater in Amsterdam op woensdag 20 maart 2024 de positie van Surinaamse Javanen tijdens de periode van de contractarbeid tegen het licht. Er was een paneldiscussie met o.m. Hariëtte Mingoen en een optreden van theatergroep Lusu onder leiding van Dewi Kasmo.

read on…

Boekpresentatie over Javaanse Surinamers in Sint Michielsgestel

In Den Bosch wordt op woensdagmiddag 13 maart in het Brabants Historisch Informatie Centrum een boek van Sabine Ticheloven gepresenteerd, Samen op Beekvliet. De Javaanse Surinamers in Sint-Michielsgestel (1975-2017)

read on…

De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 13 – slot)

door Bris Mahabier

92. Boycot van Sinterklaasviering op de Shri Vishnumulo in 1970

In de eerste week van december 1970 organiseerde ik samen met een kleine groep moedige en cultuurbewuste collega’s een boycot van de traditioneel verplichte Sinterklaasviering op de Shri Vishnumulo in Paramaribo. Deze viering (onder schooltijd) zou een louter consumptief karakter hebben en niet meer dan een routinematig feestgebeuren zijn. Wij, de actievoerders, wensten dat minstens een week voor de viering alle leerlingen over de cultuurhistorische achtergrond van Sinterklaas, Zwarte Piet en de attributen die zij gebruiken, geïnformeerd zouden worden.

read on…

Waheeda Shadood: Mijn leven in termijnen

door Jerry Dewnarain

De korte biografie van Waheeda Shadood heeft zo mijn aandacht getrokken, dat ik haar meteen begon te lezen. In een ruk. Dit meeslepende boek leest heel vlot vanwege het eenvoudige, doch prettige taalgebruik. Uitgeverij Jurgen Maas verrast mij elke keer met boeken die overstijgen in hun thema’s en vooral de landsgrenzen.

read on…

De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 11)

door Bris Mahabier

80. Hindoestáni’s, kantráki’s, kalkattyá’s of …koelies

Wie of wat was ik? Hoe wilde ik mezelf graag aanduiden? En wie was ik in de ogen van anderen in mijn culturele omgeving, zoals van mijn familie, buurtgenoten of collega’s? Enkele van de vele nieuwe en moeilijke vragen die mij in de jaren zestig somtijds bezighielden. Ik vroeg me af, of ik mezelf een Hindoestaan, Hindostaan, Hindoestáni of Bhárti zou willen noemen? Of gaf ik de voorkeur aan een Surinaamse Hindoestaan of een Hindoestaanse Surinamer? Zeker niet aan boitikoelie, zoals sommige Hindoestanen uit de stad Paramaribo ons noemden! Of misschien kortweg een Surinamer?

read on…

Contractarbeid onvergelijkbaar met trans-Atlantische slavernij?

door Ruben Gowricharn

Jürgen Olivieira betoogde in de Kanttekening dat het geen goed idee is om met Keti Koti ook de contractarbeid van Hindostanen te herdenken. Hoogleraar sociologie Ruben Gowricharn vindt dat een miskenning van de geschiedenis van de contractarbeiders.

read on…

Kantráki-verhalen

Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 4

door Prem Dihal

Een groep kantráki’s die op een koffieplantage hun vijfjarig contract hadden uitgediend vertelden weleens over gebeurtenissen op de plantage. Ik heb niet kunnen achterhalen of de vertellers zelf slachtoffer waren geworden. Het werd opgetekend door één van hun kleinkinderen.

read on…

Terugblikken op veel informatie: De erfenissen van slavernij en contractarbeid

door Hilde Neus

Van 6 tot en met 9 juni [2023] is op de Interfaculty of Graduate Studies en Research (IGSR) van de Anton de Kom Universiteit een grote internationale conferentie gehouden. De organisatiecommissie onder leiding van dr. Maurits Hassankhan haalde een aantal van 70 internationale sprekers naar Suriname om te discussiëren over de doorwerking van de systemen in het heden. Begrijpelijkerwijs ging hier veel voorbereiding aan vooraf.

read on…

‘Vroedvrouwen’ op plantages; de rol van de dáyi en de camáyin

Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 3

door Prem Dihal

Op de plantages werd tijdens de contractarbeid, met vrouwen die in verwachting waren, rekening gehouden: zij kregen een aantal maanden voor de geboorte vrijstelling van arbeid. Vervolgens hoefden zij na de geboorte tien tot twaalf dagen niet te werken. Of het op elke plantage zo geregeld was, is mij niet bekend. Overigens bleek dat de zwangere vrouwen een opvallende behoefte hadden om groene manja’s (mango’s) te eten. Ook aten sommigen de verbrande klei van de culhá’s (klei-oven). Dit bleek later niet zo verstandig te zijn, maar door gebrek aan kalk hadden zij een enorme drang om dit te doen.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter