blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Bongo Charlie

Driedaags literatuurfestival Schrijversgroep ’77

S ’77 heeft in samenwerking met de subcommissie ‘Herdenking Ketikoti’ van de Nationale Commissie Jubileumjaren 2023 een driedaags literatuurfestival georganiseerd onder de titel EENHEID IS KRACHT.

read on…

Benefiet Ron Duysker

Op zaterdag 28 mei 2022 wordt er in Bar River Breeze in Domburg een benefietconcert georganiseerd, ter nagedachtenis aan de onlangs overleden jazzmusicus Ron Duysker. De opbrengst is voor de Surinaamse dak- en thuislozen.

read on…

Anansi Festival gezellig druk

door Sharon Singh

PARAMARIBO – De drukte bij het Anansi Festival in CCS merk je zaterdag al op straat. Auto’s staan aan weerszijden van de Henck Arronstraat geparkeerd. CCS is zelden zo druk bezocht; op een gegeven moment is het terrein propvol. Bij de ingang word je verwelkomd door het getrom op de tembe dron, daarna hoor je de seki seki. read on…

Osopasi gepresenteerd

door Carry-Ann Tjong-Ayong

De avond begon weinig hoopvol met een flinke regenbui. De groene tuin vol fruitbomen zag er uitnodigend uit met honderden afgevallen blozende manja’s onder de oude boom en nog tientallen aan draden hangende in afwachting van een windvlaag. Wij werden welkom geheten door Els Tjon Joe Wai en Marisa Piepelenbos, onze gastvrouwen, die de sfeer hadden bepaald met grote schalen fruit van het erf op de ruwhouten tafels: manja, pomerak, appeltjes, pomme de citerre, kersen in diverse tinten rood en een wit emaillen bekkentje met de naam Betsy in blauw , gevuld met kleine oranje palulu.

read on…

Columns van CAT

Osopasi is de nieuwste publicatie van Carry-Ann Tjong Ayong. Het boek bevat een selectie van haar columns.

read on…

Professor Anansi brengt ‘Voices of Freedom’

Paramaribo – Paul Middellijn die zich professor Anansi noemde, gaf in een half gevuld theater Unique zijn optreden. De poëet deed zijn best het publiek wakker te schudden met zijn tekst, wat hem jammer genoeg niet lukte woensdagavond. De aanwezigen zaten muisstil naar de performance van Middellijn te kijken en er kwam weinig respons. Of waren zij juist weg van zijn ‘Voices of Freedom’?

read on…

Tori Oso-avond met Frits Wols

Op de Tori Oso avond van de maand april (woensdag 24 april) staat Frits Wols centraal. De geheel gereviseerde [sic] versie van zijn roman Het groene labyrint wordt gepresenteerd. Verder laat hij zijn vertelkunst horen.

read on…

Een verrassende avond vol literaire kunst

door Charles Chang

Paramaribo – “Wan tru puwema na wan skreki sani!” Met deze kreet aan het begin werd vrijdagavond de feestelijke afsluiting van het gelijknamige confest (conferentie/festival) beleefd. Pangi’s hingen aan het plafond, schotten van zwarte lappen hielden de stem verborgen of vormden de achtergrond voor een voordracht. De belichting toverde de spreker uit zijn of haar donkere hoek. Regisseur Tolin Alexander toonde daarmee zijn artistieke waarde.Voor het eerst zat het publiek in Tori Oso niet als in een theater opgesteld maar creatief in een flauwe S door de lengte van de zaal. De avond die gelijk met Divali viel, startte met de Surinaamse schrijvers uit Nederland.

Brandend ging de dia van Usha Marhé naar Karin Amatmoekrim en dan naar Clark Accord die ook uit eigen werk – in zijn geval De koningin van Paramaribo – voorlas. “Een backpoen kost twee gulden vijftig en de sigaar vijf gulden,” luidde het tarief van Maxi Linder. De vierde uit Nederland, dichter en zanger, Raj Mohan, lijmde met lyrische zang in het Sarnami de optredens aan elkaar. Een vocale performance ondersteund met gevoelig snaarwerk van Jimmy Westfa en ritmisch slagwerk van Bongo Charlie. Els Beerten en Kaat Vrancken vormden een Belgisch duo voor story en poëzie in het Vlaams. “Wenken voor Schrijvers is speciaal voor alle schrijvers die wij hier zijn tegengekomen,” zegt Vrancken die erg onder de indruk was van de afgelopen vijf dagen.

Daarna volgde het ‘Antilliaans’ blok. Olga Buckley, bijgestaan door Munye Oduber, vertelde een anekdote over Jozef de dansbakru die goed in de gaten gehouden werd door zijn vrouw Ramona. In het ware verhaal over haar ouders, sprak haar vader uit Grenada alleen Engels en haar moeder uit Venezuela alleen Spaans. Toch had het echtpaar een eigen taal thuis (Spanglish) om met elkaar te communiceren. Roy Evers bracht samen met Ini Statia een ander sterk Caribisch verhaal. Was de jonge Mimi zwanger van João, de zoon van een Portugese handelaar of van Boisi, de zoon van een tuinman? Mimi’s oma hoopt dat João de vader is, maar als het toch de zwarte Boisi is, is dat ook goed, “want Boisi studeert voor arts en artsen verdienen goed!”

De vier vertellers drukten zich af en toe uit in de eigen taal, het Papiaments, wat goed paste op het thema meertaligheid, taal en leven. Van de Zuid-Afrikanen mocht de volle zaal ook hetzelfde verwachten: het volkslied, Nkosi sikelela Afrika (God bless Afrika), werd in het Xhosa gezongen. Dramatisch en krachtig gesticulerend las Tanya Chan-Sam uit haar boek Mr Mohani over de levende verbranding van een zwarte collaborerende politieman in een volkswijk. Chan-Sam: “Dit heette necklacing en gebeurde veel tijdens de apartheid. De autoband om de nek werd dan aangestoken.” Als laatste voor de avond kwamen de lokale schrijvers aan de beurt. Voor Karin Lachmising zijn klanken zuiver zonder woorden en gezicht. “Ik zal schrijven zolang ik kan zwemmen in een rivier van woorden,” zegt Jeffrey Quartier in zijn voordracht. “Wan tru puwema na wan skreki sani!” riep Carry-Ann Tjong Ayong op haar beurt. Sombra dook op met een gedicht uit het donker, Ismene Krisnadath verscheen hoog op een ladder met eigen werk. Ceremoniemeester Arlette Codfried had het laatste woord: “… einde, ik wens u verder een fijne avond.” Lang zal eenieder zich deze verrassende avond vol literaire kunst blijven herinneren.

[overgenomen uit de Ware Tijd, 08/11/2010]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter