Stimuleringsbeurs voor Rihana Jamaludin
Het Nederlands Letterenfonds heeft Rihana Jamaludin een stimuleringsbeurs toegekend voor de roman Kuis. Het boek zal in 2011 verschijnen bij KIT Publishers. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, op de Albert Cuyp-markt waar de hindostaanse goudsmid Ramesh de opdracht krijgt een kuisheidsgordel te maken voor de schone Ashmana, op wie hij verliefd wordt. Een gecompliceerde situatie, omdat de smid zijn kuisheid heeft opgedragen aan de godin Parvati.
Hieronder de openingspagina van de roman:
‘Een kuisheidsgordel.’ Ashmana giechelde even. Bennie sloeg zijn arm om haar heen. Ze stonden in de winkel: een opvallend paar, Ashmana met haar lange donkere haar dat het gave gezicht omlijstte, waarin haar met kohl omrande halfgeloken ogen opvielen. Betoverende ogen.
En naast haar Bennie, niet bijzonder lang maar zelfverzekerd, zijn zonnebril over zijn voorhoofd geschoven. Ze waren gekleed alsof ze naar een dancing gingen. Ashmana in een wit topje dat haar ronde vormen accentueerde, en gympen met plateauzolen. Bennie in zijn zwarte spijkerbroek en een T-shirt, dat nog net zijn gespierde bovenarmen toonde. Om zijn hals glansde de stevige schakelketting die de juwelier een paar maanden eerder voor hem had vervaardigd.
Ramesh keek naar hen met het onbewogen gezicht van de zakenman die hij was. Nog niet eerder had hij de vriendin van zijn klant ontmoet. Hij was op slag verliefd.
Hoewel zijn juwelierszaak door aard en traditie goed door vrouwen werd bezocht, was Ramesh nog nooit onder de indruk geraakt van bezoeksters. Hij zag er acceptabel uit; lang, slank en verzorgd; evenwel gaven zijn bril en baard hem een waardig en wat saai voorkomen.
Zijn passie lag in zijn ambacht: de meest verfijnde sieraden ontstonden onder zijn geduldige vingers, nachtrust offerde hij gaarne op om een collier te vervolmaken. Misschien doorzagen vrouwen dat, en zwierf hun blik na de eerste belangstelling weer weg, of werd hun aandacht getrokken naar de collectie in de vitrines, verlokkelijk uitgestald.
Ramesh had meer talent voor het bewerken van edelmetaal dan van vrouwenharten, en liefde behoorde simpelweg niet tot zijn levensdoel. Zijn ambities, carrière en creaties waren voor hem het belangrijkst.
Tot vandaag, als des goden bliksem, toen Ashmana voet over de drempel zette. De geluiden van de markt op de achtergrond vervaagden. Het geschreeuw van de kooplui, de rinkelende bellen van trams met gierende remmen, de ratelende handkar van de schaafijsman op de Albert Cuyp bestonden plotseling niet meer. Zelfs de doordringende geuren van het exotische restaurant naast zijn zaak, en de overwaaiende lucht van de vismarkt hinderden hem niet langer.
Zachte geluiden klonken in de winkel; haar adem, een licht kuchje, het geritsel van haar kleding, ze begeleidden eerder haar aanwezigheid dan deze te benadrukken. Maar het verzoek van zijn klant bracht hem terug op aarde. De zwijgzame juwelier keek Bennie vragend aan. ‘Een kuisheidsgordel’ herhaalde Bennie, ingenomen met zichzelf, wetende dat hij de man verrast had.
Ramesh vertrok geen spier. Als Surinaamse goudsmid had hij al vaak merkwaardige opdrachten gehad. Naast de reguliere sieraden en huwelijksgeschenken, vervaardigde hij ook de spirituele ‘beschermers’ : ringen met speciale inscripties, kettingen met geheime symbolen, kralenspeldjes om zuigelingen tegen het boze oog te beschermen, alles om de geestenwereld gunstig te stemmen en tegenspoed af te weren. Zelf was hij te nuchter om op iets te vertrouwen dat slechts door zijn vakmanschap was ontstaan. Maar de klant was koning en welke rituelen er na aankoop zouden volgen waren zijn zaken niet.
Dit was echter een ander geval. Zijn blik gleed van Bennie naar Ashmana. Wat vond zij van het verzoek van haar vriend? De schone Ashmana stond met neergeslagen ogen glimlachend af te wachten. Sensualiteit verpakt in zedigheid. Honderdtwintig vlammen, kronkelend om duistere geheimenis. Geen wonder dat Bennie de behoefte voelde om dat wat hij als zijn bezit beschouwde, in goud te sluiten.
De opdracht druiste in tegen Ramesh’ normen. Hij was er de man niet naar mee te werken om iemand tot eigendom van de ander te maken. Het was al eens voorgekomen dat hij een klant geweigerd had die een halsband voor zijn partner wilde.
‘Waarom …’ Ramesh stond op het punt te vragen waarom zijn klant meende een dergelijk voorwerp nodig te hebben, maar realiseerde zich dan dat hij het antwoord niet echt wilde weten. Alsof een nadere verklaring het beeld van de jonge vrouw kon bezoedelen. Daarbij merkte hij dat Bennie met een vluchtige blik zijn horloge raadpleegde. En haar te laten vertrekken, Ashmana weer uit zijn leven te zien verdwijnen, was onduldbaar. Want naar een andere juwelier konden ze toch wel gaan, concurrenten genoeg langs de Cuyp. Dus gaf hij zijn assistent opdracht de winkel in de gaten te houden, en noodde met een handgebaar zijn klanten naar de achterkamer, waar hij de maten kon opnemen.
RSS
Facebook
Twitter
wauw…. dit boek ga ik lezen!