Sita Kishna overleden
Pas nu bereikte de redactie van Caraïbisch Uitzicht het bericht dat Sita Kishna, op woensdag 27 juni 2017 onverwacht is overleden. Zij is 62 jaar geworden.
Sita Kishna
In de jaren ’80 speelde Sita Kishna kortstondig een rol in de opkomst van de Sarnami literatuur. Zij was werkzaam bij het ministerie van Onderwijs en Cultuur in Suriname en bracht in 1985 een eerste collectie volksverhalen in het Sarnami: Prins Awin en de twee leeuwewelpjes en andere verhalen. Het verzamelwerkje bracht drie verhalen uit de Hindostaanse orale verteltraditie van Suriname en kwam tot stand in samenwerking met de Stichting Wetenschappelijke Informatie in Paramaribo. De verhalen zijn opgenomen in het Sarnámi, de moedertaal van de Hindostanen in Suriname. De verhalen werden oorspronkelijk verteld door Harisingh Narain, Soekdai Mantoorni en Hendrik Sovan. De Nederlandse bewerking is van de hand van Sita Kishna, de illustraties in het boekje zijn van Soeki Irodikromo.
De drie vertellers, allen van Hindoestaanse afkomst en (destijds) wonend in Suriname, hebben hun verhaal in hun moedertaal Sarnámi verteld, en hiervan heeft Sita Kishna een vrije Nederlandse interpretatie gegeven. Dit omdat volgens haar een letterlijke vertaling van het Sarnámi naar het Nederlands een erg houterige tekst opleverde. Er werd besloten stukken tekst te wijzigen, aan te passen en concessies te doen aan de taal. De geest van het originele verhaal is in de Nederlandse tekst wel gehandhaafd. De verhalen die in het Sarnámi zijn opgenomen zijn echter het meest oorspronkelijk gebleven.
In die tijd van taalactivisme onder jonge, enthousiaste Hindostanen werd zij onmiddellijk op de vingers getikt, want de titel van de uitgavet had tijgerwelpjes moeten zijn.
In 1986 volgde een tweede bundel volksverhalen onder de titel De fluitspeler en andere verhalen.
Kishna droeg ook bij met een stuk over het Sarnami aan de bundel Talen in Suriname, die in 1983 uitkwam onder redactie van E. Charry.
In de tweede helft van de jaren ’80 ging Sita Kishna naar Nederland. Zij werd in 1995 beleidsmedewerker bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Sinds 2009 was Sita vanuit het ministerie betrokken bij de projecten van Roze 50+ voor Roze Ouderen. Zij heeft zich onder meer hard gemaakt voor de uitrol van de Roze Loper.
Roze 50+, het samenwerkingsverband van ANBO en COC Nederland, heeft de afgelopen jaren met haar samengewerkt en in haar een bondgenoot gevonden in de LHBTI emancipatie, specifiek voor ouderen.
De afgelopen 11 jaar werkte zij bij de directie Langdurige zorg, waar zij zich bezighield met dossiers op het gebied van innovatie, Roze Ouderen en LHBTI-beleid.
RSS
Facebook
Twitter
