blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

Sandew Hira drie jaar geleden over waarheidsvinding en nu

door Jan Gajentaan

Met stijgende verbazing volg ik de grote Sandew Hira-show die nu bijna dag en nacht opgevoerd wordt in Suriname en als voorlopig hoogtepunt zal eindigen in de interviews die hij zal houden met zijn collega Maurice Bishop-bewonderaar Desi Bouterse, van 27 tot 29 november a.s.

 

 

Veel steun voor initiatief Hira in coalitie en ook daarbuiten

Sandew Hira/Dew Baboeram is erin geslaagd de steun te krijgen van het volledige machtsapparaat van Bouterse en schijnt daarmee bijzonder in zijn nopjes te zijn. Ook heeft hij de steun van veel neutrale columnisten die hopen dat de interviews in ieder geval een nieuw licht op de waarheid zullen werpen.

Sandew Hira gaat dus als de zelfbenoemde waarheids- en verzoeningscommissie van Suriname fungeren en krijgt o.a. de steun van de voorzitter van DOE, Carl Breeveld en de door “de makelaar” voor paars geronselde Raymond Sapoen. Mensen als Sandew Hira en Carl Breeveld, die de hele dag moraliseren en principes verkondigen (de één als marxist/anti-kolonialist, de ander als dominee), lappen diezelfde principes kennelijk aan hun laars zodra ze de kans zien om hun eigen belangen op de één of andere manier te behartigen. Ook sommige bonden scharen zich achter zijn initiatief.

 

Raymond Sapoen

Raymond Sapoen

In alle eerlijkheid zal ik niet ontkennen dat de heer Bouterse ons straks waarschijnlijk enkele brokjes van de waarheid zal toewerpen. Hij is immers de enige die alles weet en overal bij is geweest. Of zou hij op het laatste moment toch terugschrikken, op advies van zijn juristen? Waant hij zich nu onoverwinnelijk, of wil hij oprecht af van de loden last die hij al 33 jaar bij zich draagt? Dew Baboeram biedt hem de mogelijkheid dat te doen op een manier die veel ruimte laat voor het manipuleren van de waarheid, iets waar Dew Baroeram zelf ook niet vies van is overigens.

Welke waarheid zal straks verkondigd worden?

Welke brokjes van de waarheid Bouterse Hira straks toewerpt, welke hij achterwege laat en welke hij aanpast aan het beeld wat hij de gemeenschap wil voorhouden, is geheel aan Bouterse zelf en in beperkte mate aan vragensteller Baboeram, die er overigens een sterk gekleurde (pro-revo) visie op nahoudt. Wat het waarheidsgehalte zal zijn van die eventuele ontboezemingen zal moeilijk na te gaan zijn, want hoe verifieer je dat?

Sandew Hira heeft dan wel de archieven van Cuba, Amerika en Nederland opgevraagd, maar het lijkt me sterk dat deze landen de voor henzelf waarschijnlijk compromitterende informatie vrij zullen geven.

Wat we in grote lijnen kunnen vermoeden is dat Nederland via Valk een rol speelde in de Februari-coup, dat de Cubaanse adviseurs en hun bemiddelaar Harvey Naarendorp een rol speelden in de voorbereidingen voor 8 december 1982 en dat de CIA via Horb mogelijk gefrutseld heeft met de dodenlijst. Ik vermoed dat Bouterse daar wel het één en ander over zal vertellen, omdat het zijn eigen rol in zekere zin relativeert. Echter op de dag van de executies waren de Cubanen (voor zover ik weet) en de CIA niet aanwezig in Fort Zeelandia. De belangrijkste betrokkenen (Horb, Bhagwandas) zijn niet meer in leven. Over die dag kan Bouterse dus alles beweren wat hij wil en geen Sandew Hira of wie dan ook kan het verifiëren.

 

Bouterse Woldhek-480x610

Desi Bouterse. Tekening Siegfried Woldhek

Bouterse zal zichzelf voorstellen als jonge revolutionair en patriot die begin jaren tachtig gemanipuleerd werd door buitenlandse machten, eerst door Valk, later door de Cubanen. In zekere zin was dat ook wel het geval, maar hij koos er uiteraard zelf voor om mee te doen en had bij 8 december 1982 de touwtjes stevig in handen. Mogelijk zal hij dat ontkennen en doen alsof Paul Bhagwandas en Roy Horb de grote gangmakers waren. Hij kan bijv. een voorstelling geven van zaken alsof hij (Bouterse) de executies wilde voorkomen, maar in dat geval zelf om het leven zou zijn gebracht door Bhagwandas.

Wat zijn de bedoelingen van Sandew Hira?

Ondertussen trakteert Sandew Hira het publiek tijdens persconferenties op zijn bekende eindeloze verhalen waarin hij weer alles recht praat is dat krom is op basis van allerlei marxistische en ani-koloniale theorieën. Zo was hij altijd al, als je zijn stukken in De Waarheid in de jaren 1982 en 1983 naleest weet hij het zo te draaien dat 8 december het werk was van “de reactie” (zijnde het burgerlijke kamp dat de parlementaire democratie in ere wilde herstellen), om zodoende zijn revolutionaire vriendjes vrij te spelen.

Meester-manipulator Sandew Hira speelt een slim spel door alle doden van begin jaren tachtig op één lijn te stellen, wat NDP’ers ook altijd doen. Natuurlijk is ieder mensenleven evenveel waard, maar er is wel een verschil tussen het willens en wetens om het leven brengen van de kritische intelligentsia van een land en doden die vallen in een verhitte militaire strijd die het gevolg is van die monsterlijke wandaad. Door dit verschil weg te poetsen, treedt Hira al op als rechtvaardiger van het regime en zal daar mogelijk rijkelijk voor beloond worden in de toekomst.

Dezelfde Sandew Hira die onlangs met zijn schrijven aan Desi Bouterse het Surinaamse volk bedroog, want verhulde dat het een voorgekookte politieke actie was, verkondigde drie jaar geleden, dat hij nooit of te nimmer zou meewerken aan een waarheidscommissie op basis van een amnestiewet die vooraf amnestie verleent. Zo’n waarheidscommissie heeft immers geen sanctie meer en is per definitie een wassen neus.

Sandew Hira zei kort na het aannemen van de Amnestiewet in 2012 dat hij voorstander was van waarheid en verzoening volgens het Zuid-Afrikaanse model, waarbij de waarheidscommissie de mogelijkheid heeft om amnestie te geven, maar dat de omgekeerde volgorde zoals uitgewerkt in de Surinaamse Amnestiewet voor hem volstrekt onacceptabel was. Zijn exacte woorden waren toen:

“Ik voel me verbitterd, bedonderd en belazerd… De waarheidscommissie is een wassen neus geworden. Amnestie is geen beloning voor waarheidsvinding. Amnestie krijg je gratis. En waarheidsvinding? Al vertel je sprookjes voor de waarheidscommissie, het heeft geen enkele invloed op je amnestie. Daardoor wordt de hele exercitie van de waarheidscommissie een lachertje… In het huidige voorstel van de coalitie is er geen morele basis: er wordt ‘gratis’ amnestie gegeven. Waarheidsvinding is niet nodig. Op grond daarvan ben ik tegen het voorstel van de coalitie voor een ‘gratis’ amnestie en voor het voorstel om het geven van amnestie naar een waarheidscommissie over te dragen.”

 

Dezelfde Sandew Hira die in 2012 bij hoog en bij laag beweerde dat een waarheidscommissie op basis van de Amnestiewet van 2012 alleen maar een lachertje kon zijn, staat nu te trappelen om in zijn eentje dat lachertje c.q. wassen neus (in zijn eigen woorden) uit te gaan voeren. Wat zegt dat over zijn principes?

[van GFC Nieuws, 16 augustus 2015]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter