blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

Robert-Harman Sordam overleden

Robert-Harman Sordam is niet meer. Na een lang ziekbed overleed hij op zondag 17 juni in Amsterdam. De  componist en zanger met de zacht-getimbreerde stem, geboren op 8 maart 1955, was jarenlang een van de drijvende krachten binnen de Surinaams-Amsterdamse muziekscene. Zelf omschreef hij zijn muziek als ‘vocale swing en geïmproviseerde jazzy muziek met Afro-Caribische invloeden’. Zijn warme persoonlijkheid zal enorm gemist worden. Bij wijze van In Memoriam een portret dat nog niet zolang geleden verscheen op Society8.

 

Robert-Harman Sordam bij Keti Koti 2012 in het Amsterdamse Oosterpark. Foto © Michiel van Kempen

 

Robert-Harman Sordam: de man met een muzikale missie

Harmanized is het langverwachte eerste solo-project van musicus Robert-Harman Sordam als componist/vocalist. Op 28 november 2016 zal het release concert plaatsvinden in het Bijlmer Parktheater, mits er genoeg geld wordt ingezameld via een crowdfundingsactie. Wij gingen bij hem langs om meer te weten te komen over hem én het project.

Wie is Robert-Harman Sordam? Robert is opgegroeid in Amsterdam-Oost. Hij is ‘dubbelbloed’, zijn vader is van Surinaamse en zijn moeder van Nederlandse origine. Thuis werd voornamelijk Nederlands gesproken en zijn vader leek niet de behoefte te hebben om hem de Surinaamse cultuur bij te brengen. Eigenlijk wist hij alleen maar dat hij er familie had wonen en dat zijn oma één keer in de zoveel tijd een pakket met daarin de lekkerste producten naar Nederland stuurde.
Het was dus niet zijn vader maar zijn jeugdvriend Guilly Koster die hem de normen en waarden van de Surinaamse cultuur meegaf. Guilly leerde hij kennen op school. Hij was van Suriname naar Nederland verhuisd rond zijn 7e levensjaar en kwam bij Robert in de klas. Zo groeiden zij samen op in de straten van de Indische Buurt.

 

Robby Sordam bij een optreden op 20 november 2016 bij de introductie van Harmanized. Foto © Michiel van Kempen

In zijn puberteit had hij geregeld conflicten met zijn vader en zijn schoolcarrière ging mede daardoor niet zoals het zou moeten. “Guilly was inmiddels verhuisd naar de Bijlmer en bood mij aan om bij hem in te trekken. Uiteindelijk zaten we daar met vijf man en vormden we een commune. Allemaal waren we op zoek naar onze identiteit in een witte samenleving. Geregeld werd ons de toegang geweigerd in clubs in de stad en werd dit de aanleiding om zelf thuis feesten te organiseren met muziek van onder andere Earth, Wind & Fire en Herbie Hancock, maar ook discussieavonden, waarin allerlei onderwerpen werden besproken.” Er kwamen veel mensen over de vloer en er bleven ook veel hangen. “Soms werd ik ‘s ochtends wakker en dacht ‘Wie is dat nou weer?’ als ik iemand op de bank zag liggen.”
“We noemden onze groep Milestones en stelden doelen op die we als groep wilden bereiken. Eén daarvan was om meer kleur in de media te creëren. Via via kregen we het voor elkaar dat de VPRO ons zendtijd gaf op de radio en maakten het programma Black Star Liner. De presentatie was in handen van Dave van Dijk, een witte man, maar met zoveel kennis van zwarte muziek dat je niet zou denken dat hij wit was.”

 

Robert-Harman Sordam (midden) bij een optreden met de Tiri-band, 1 juli 2012, Amsterdam Oosterpark. Foto © Michiel van Kempen


Allemaal waren we op zoek naar onze identiteit in een witte samenleving

Naast radio wilden zij ook de televisie bereiken. “Die tijd brak aan toen ik voor mijn studie psychologie in Suriname zat en Guilly aan de weg timmerde met zijn productiebedrijf. De VPRO had zijn programma’s op de lokale televisie gezien en op een dag belde hij me in Suriname op. ‘Je moet nu terug komen!’ Guilly had namelijk de kans gekregen om een tv-programma met 35 afleveringen te maken. Dit werd Bij Lobith (de eerste talkshow voor de zogenaamde Nieuwe Nederlander – red.) die hij samen met Ivette Forster maakte en presenteerde.” Later maakte ook Robert samen met onder andere Prem Radhakishun en Ahmed Aboutaleb voor Migrantentelevisie lokale televisieprogramma’s.

Maar waar komt dan die passie voor muziek vandaan? “Ik was vijf jaar toen ik een accordeon kreeg en op les ging. Eigenlijk wilde ik op pianoles, maar we waren te klein behuisd voor een piano en bovendien waren die lessen duur. Dus werd het accordeon. Omdat je officieel zes jaar moest zijn om op les te mogen, werd er gejokt over mijn leeftijd. Op mijn zesde verjaardag kwam de aap uit de mouw. De leraar feliciteerde mij met mijn zevende verjaardag en ik zei dat ik zes was geworden. Dat leugentje om bestwil was ik allang vergeten. Toch was er niemand meer die mij nog weg wilde sturen. Hoogtepunt van mij als kleine accordeonist was mijn optreden in de show van televisiecoryfee Mies Bouwman. Later leerde ik alsnog piano spelen. Maar ook speelde ik trompet en zong ik. Met Guilly speelde ik in bands en traden we op in binnen- en buitenland.

Muziek en programma’s maken kwamen samen toen hij met cineast en regisseur Vincent Soekra ging werken. Samen zijn zij de oprichters van IKO Foundation. IKO staat voor International Kaséko Organisation en is tevens de bijnaam van de geliefde Surinaamse volkszanger Lieve Hugo (Uiterloo) die in 1975 overleed. Naast muziekdocumentaires, produceerden zij in samenwerking met 529 Media Productions in 2008 het IKO – King of Kaséko Crossover Concert, een ode aan deze legendarische zanger. “Het was een magische avond, in een compleet uitverkocht Concertgebouw in Amsterdam. Met diverse optredens van bekende Nederlandse artiesten begeleid door het Metropole Orkest.”

 

Na alle mooie producties waar hij een belangrijke rol in heeft gespeeld is de tijd nu daar om zijn eigen project te realiseren. Harmanized is een cd-album met veertien tracks, waarvan 11 eigen composities zijn en is door VanHetten Productions UK geproduceerd. De cd is onderdeel van een boekwerk met daarin alle songteksten, foto’s en een door Robert geschreven verhaal dat op een informatieve manier een tijdsbeeld schetst van hem als musicus, aan de hand van hoogtepunten in zijn ontwikkeling. Robert zit nu in de eindfase die bestaat uit de mixing en mastering van de al eerder opgenomen composities, de uitgave van een cd-in-boek, en een release concert. Om dit project te kunnen bewerkstelligen, is een crowdfunding campagne opgezet. “Momenteel zijn we al over de helft en het zou ontzettend zonde zijn wanneer dit niet zou lukken.”

[Tekst overgenomen van Society8, 31 oktober 2016]

Robert-Harman Sordam introduceert zijn eerste solo-cd Harmanized.

Klik hier voor een bespreking van Harmanized.

 

Robert-Harman Sordam met de Tiri-band bij een optreden met het programma Silence of the spoken word in De Pletterij, Haarlem, 22 september 2014.

 

Klik hier voor een In Memoriam door Patrick Meershoek in Het Parool, 18 juni 2018

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter