blog | werkgroep caraïbische letteren

Nieuwe bobi’s

door Nina Jurna

Mijn oppas Fatima kan haar geluk niet op. Voor veertien februari heeft ze vrij gevraagd. Die dag gaat haar dochter namelijk onder het mes. Een valentijnscadeautje van haar nieuwe vriend: grotere bobi’s. Brazilië is land nummer 1 als het gaat om de goedkoopste, beste en meest uitgevoerde cosmetische operaties. Voor nog geen 1.500 Amerikaanse dollar koop je al een paar grotere borsten. Met een gebaar waarmee ze de omvang van de toekomstige goedgevulde siliconenborsten, van haar dochter nabootst wordt duidelijk dat er echt wel een paar maten bij zullen komen. Zelf was het me niet direct opgevallen dat dochterlief niet zoveel had, maar nu het bijna zover is wil ik er ook alles over weten.

Het was me al duidelijk dat je lichaam verbouwen in Brazilië de gewoonste zaak van de wereld is. Net zo normaal als naar de kapper of de schoonheidssalon gaan. Niemand schaamt zich ervoor. Het stikt hier van de klinieken. De talloze grotere en kleinere shoppingmalls hebben standaard een afdeling met alleen maar plastische chirurgie. Je loopt er net zo makkelijk binnen als bij de supermarkt. Prijslijsten hangen soms zelfs in de etalages. Omdat billen hier het schoonheidsideaal zijn, is dat het eerste dat de Braziliaanse vrouw aan zichzelf verandert als ze vindt dat haar bil niet ver genoeg naar achteren staat. Fatima’s dochter schreef laatst het totaalbedrag op om er, zoals ze dat noemt, als ‘een Barbie’ uit te zien. Met nog wat liposuctie op verschillende plekken erbij zou dat op nog geen vierduizend Amerikaanse dollar komen. “Maar gelukkig betaalt mijn vriend het voor me, anders moest ik nog jaren sparen,” zei ze er lachend bij.

De discussie die toen ontstond heb ik niet gewonnen, ik zeg het er maar direct bij. Ik ben van mening dat hij haar gewoon moet nemen zoals ze is, met kleine of grote borsten. Het gaat toch niet alleen om het uiterlijk? Zij vond het juist een teken van liefde dat hij haar borstoperatie betaalt. “Ik voel me lekkerder met grotere borsten. En welke man houdt er niet van grote borsten? Het mes snijdt dus aan twee kanten. We helpen elkaar.” Was haar conclusie. Ook al zijn de Brazilianen een zeer gelovig volk, ook mijn poging om de schepping, God en de natuur erbij te halen liep op niets uit. De godsdienst van de plastische chirurgie staat hier blijkbaar boven alles. “Het is toch een wonder dat dit kan?” was haar reactie en vervolgens liet ze haar nieuwe bh’s zien, speciaal aangeschaft voor haar toekomstige D-cup. Er is wel iets waar mijn oppas zich zorgen over maakt. Het wispelturige karakter van haar dochter. De relatie met haar vriend, die de operatie betaalt, is al talloze keren aan en weer uit gegaan. Er is nog ruim een week te gaan voor de operatie plaatsvindt en Fatima duimt dat haar dochter zich rustig houdt “Maak geen ruzie, tot je de borsten hebt, daarna zie je wel hoe het allemaal gaat’. Drukt ze haar dochter op het hart. Ik probeer me een voorstelling te maken wat er gebeurt als de relatie na de operatie uit zou gaan. Gaat haar vriend dan zeggen: “geef me mijn borsten terug?”

[uit de Ware Tijd, 07/02/2012]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter