Nazaten van de Indiase immigranten (2)
door Tascha Samuel
Paramaribo – India, en specifiek Noord- India – waar de Hindostanen oorspronkelijk vandaan komen – kreeg de naam Hindustan en werden de inwoners Hindostanen genoemd. Zij kwamen vanaf 1873 vanuit het toenmalige Brits- Indië naar Suriname.
Tussen 1873 en 1916 kwamen ongeveer 35.000 Hindoestanen naar hier. De contractanten lieten een armoedig bestaan in India achter zich, maar kregen het in eerste instantie in Suriname niet veel beter. Zij werden zeer slecht betaald, zodat ze ook wel ‘centslaven’ werden genoemd. In verband met de viering van 140 jaar Hindostaanse Immigratie laat de Ware Tijd tot en met 4 juni enkele nazaten aan het woord.
Wat betekent India voor u als het land van uw voorouders? Kries Ramkhelawan:
“India heeft voor mij als land van mijn voorouders wat cultuur en kennis betreft heel veel toegevoegde waarde. Wie India bezoekt beleeft en ervaart iets bijzonders. Het is ongetwijfeld een belangrijk element in mijn gedachten, culturele expressie en activiteiten. Ik put veel inspiratie uit India.”
Bent u zich bewust van de strijd die uw voorouders hebben geleverd na hun komst in Suriname?
“Ik geloof dat we nog steeds strijd voeren. Mijn voorouders waren vechters tegen onderdrukking en vochten voor hun rechten. Wij strijden om niet ten onder te gaan tegen elke vorm van onderdrukking in bijvoorbeeld gezinsverband maar ook in muziek en cultuur, op alle fronten. Maar wij moeten vooral naar de toekomst kijken en niet te zeer letten op de penarie van toen.”
Vindt u dat de culturele normen en waarden bewaard zijn gebleven?
“Zij die niet vergelijken zien geen verschil maar wie oplet, zal merken dat er een aantal dingen in de tradities zijn die hetzelfde zijn gebleven en andere enigszins zijn gemoderniseerd. Sommige elementen zijn in positieve zin gesurinamiseerd. Indiërs komen hier bepaalde tradities weer aanleren omdat ze hier zo goed bewaard zijn gebleven. Dat is bijzonder.”
Op welk gebied heeft uw groep zich het verst ontwikkeld en waar zouden ze nog moeten werken?
“Generaties hebben zich ingezet op elk gebied. Ze hebben veel bereikt maar waar het nog aan rammelt, is het nationalistisch gevoel. Het is er, maar het mag groeien. Daarom houd ik vooral op Srefidensi shows om dat gevoel te helpen stimuleren. Als je echt, echt van je land houdt, wil je geen honderden hectaren grond hebben die je niet gebruikt. Men moet niet houden van Suriname in hectaren. Daarvan moeten we ons bewust worden.”
[uit de Ware Tijd, 31/05/2013]
RSS
Facebook
Twitter
