Nationale trots, cultuurmarxisme en het gelijk van Richard Rorty
door Henk-Jan Pronkman (als predikant verbonden aan de Hervormde Gemeente van Nieuwkoop [PKN])
‘Terwijl academici het plebs de les lezen over seksuele diversiteit, interreligieuze communicatie en het belang van multiculturele verrijking, kunnen de captains of industry en een kleine politieke elite ongestoord hun gang gaan. Rorty: “Zolang de proletariërs met hun hoofd bij de pseudo-gebeurtenissen zitten die de media in het leven roepen, zullen de superrijken weinig te vrezen hebben.”’
Amsterdam Zuidas / foto © Aart G. Broek
Mede dankzij Sid Lukkassen is het begrip cultuurmarxisme onderwerp van publiek debat geworden. Linkse opiniemakers reageren als door een horzel gestoken en verwijten Lukkassen en anderen een vijandbeeld te construeren dat geen grond in de werkelijkheid heeft.
Over de precieze herkomst en definitie van het begrip cultuurmarxisme wil ik het hier niet hebben. Waar het mij om gaat is dat de felle reactie uit linkse hoek te verklaren is als de ‘schrik der herkenning’. Het is namelijk niet zo dat de term cultuurmarxisme een rechts complot verraadt om de linkse politieke elite er eens stevig van langs te geven. Het spreken over cultuurmarxisme maakt juist een conflict zichtbaar dat de linkse politiek al decennia intern verdeelt. Om het de cultuurmarxisten lastig te maken heb je echt geen conservatieve somberaars nodig. Dat kunnen de sociaaldemocraten heel goed zelf.
Lees hier verder in de ‘preek’ van dr. Pronkman op de website van The Post Online, 24 september 2017.
RSS
Facebook
Twitter
