Michiel van Kempen – Niets anders dan schrijven
Korte inleiding op de vierde Cola Debrotlezing, door Karin Amatmoekrim, 31 oktober 2015, Rijksmuseum, Amsterdam
Michiel van Kempen opent de vierde Cola Debrotlezing, bibliotheek Rijksmuseum, 31 oktober 2015. Foto © Jamila Baaziz
Van harte welkom namens het Rijksmuseum en de Werkgroep Caraibische Letteren bij deze vierde Cola Debrotlezing. Mijn naam is Michiel van Kempen en ik heb de eer vanavond de moderator van deze lezing te zijn. Voor wie het niet weet: de Cola Debrotlezing is een tweejaarlijkse, literaire lezing georganiseerd door de Werkgroep Caraïbische Letteren. Die ressorteert onder de oudste vereniging van dit land: de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Eerder werd de Cola Debrotlezing gegeven door de reus onder de Caraïbische dichters, Nobelprijswinnaar Derek Walcott, door de Cubaanse romanschrijfster Ana Menéndez en door de Surinaams-Nederlandse psychiater/dichter Antoine de Kom, winnaar zoals u weet van de VSB Poëzieprijs 2014.
De laatste maakt de verbinding met de spreekster van vanavond wel heel gemakkelijk, want de laatste roman van Amatmoekrim is een verbeelding van een episode uit het leven van Anton de Kom, grootvader van Antoine de Kom. Anton de Kom, de Surinaamse verzetsstrijder die al vóór iemand anders in een ander Caraïbisch land dat deed de herschrijving van zijn eigen land ter hand nam in het nog altijd indrukwekkende boek Wij slaven van Suriname. De man van veel heet de laatste roman van Karin Amatmoekrim, haar vijfde, een roman die veel reuring gaf, en jammer genoeg en om onduidelijke redenen niet het grote succes kende van Amatmoekrims voorlaatste roman, Het gym.
Karin Amatmoekrim tijdens de vierde Cola Debrotlezing in de bibliotheek van het Rijksmuseum, 31 oktober 2015. Foto © Jamila Baaziz
O.m. naar aanleiding van die roman, die zich afspeelt rond een gymnasium nabij Velsen, zegt Karin Amatmoekrim in een interview met Jeroen Vullings in Vrij Nederland van twee weken geleden:
“Tot een groep voel ik mij niet behoren. Ik heb moeite met zo’n vorm van mij toegeschreven identiteit, omdat niets van wat ik doe of van hoe ik leef ooit vanzelfsprekend is geweest.”
Welnu, het is dat gebrek aan vanzelfsprekendheid vanwaaruit de Werkgroep Caraïbische Letteren graag ziet dat de Cola Debrotlezing gegeven wordt. Karin Amatmoekrim zal een voordracht houden over ‘literatuur zonder grenzen.’ Voor ik haar het woord geef, citeer ik nogmaals uit het interview met Vrij Nederland:
‘Het gaat mij alleen om mijn boeken. Ik zou het liefst niets anders willen doen dan schrijven. Ik ben helemaal niet bezig met een publiek.”
U bent dus gewaarschuwd: dit wordt een saaie voordracht. Graag uw aandacht voor Karin Amatmoekrim.
RSS
Facebook
Twitter
