blog | werkgroep caraïbische letteren

Kostbaar bezit

door Fred de Haas

De vraag is niet zozeer waarom sommige vertegenwoordigers van de zwarte c.q. gekleurde gemeenschap in Nederland niet willen dat Zwarte Piet zwart is. De vraag is veeleer waarom deze vertegenwoordigers het wethouder Tj. Hekking-syndroom hebben, lijden aan een minderwaardigheidscomplex of – op zijn minst  – een identiteitscrisis cultiveren.

Illustratie Arend van Dam, de Volkskrant, 25 oktober 2014.

Illustratie Arend van Dam, de Volkskrant, 25 oktober 2014.

Zonder de verschrikkingen van de Saharaanse en trans-Atlantische slavenhandel te willen bagatelliseren zou ik willen stellen dat tegenwoordig elke Antilliaan en Surinamer een volwaardig Nederlands burger kan zijn met dezelfde rechten en plichten en, vooral, dezelfde ambities, een situatie die ze hebben te danken aan hun verre voorouders. Net als de Marokkanen, Turken en Chinezen, die Antillianen en Surinamers in aantal verre overtreffen, horen ze bij een bepaalde cultuur die, hoewel deze zijn oorsprong vindt in de slavernij, een bijzondere identiteit heeft opgeleverd waarvan de Creoolse taal (het Sranantongo en het Papiaments) een duidelijk symbool is. Zij hebben deel aan twee culturen, een Creoolse en een Nederlandse. Zoiets is een kostbaar bezit dat je niet elke dag in de schoot krijgt geworpen. er zijn voldoende redenen om trots te zijn zonder noodzakelijkerwijs ten strijde te trekken tegen Zwarte Piet.

[Ontleend aan de Opinie & Debatpagina van de Volkskrant, 25 oktober 2014, of klik door naar Kostbaar bezit – ingezonden brief de Volkskrant – Fred de Haas – okt. 2010.]

 

on 25.10.2014 at 18:30
Tags: /

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter