blog | werkgroep caraïbische letteren

Kofi Abeniba – Een Rembrandteske omissie

Nu de feiten oplichten
Zoals de kraag in het Portret van de jongeman
Glinsteren ogen als de zeldzame blauwe diamant
Betreden kenners en kwakzalvers het podium
In een venijn van wederzijds verwijt
Wat het ene oog niet zag
Verbeet de tong zich door tussenkomst van verstijfde lippen
En glinstert het andere oog van de meester
Het zal toch niet waar zijn

Nu de feiten oplichten
Zoals de meesterlijke kraag van de jongeman
Tekenen miljoenen dollars zich af tegen zijn achtergrond
Van een Rembrandteske omissie
Vernedert tot een grijpstuiver
Lacht de zeldzame blauwe diamant
Het kleine stukje edelsteen zich miljoenen dollars suf
Niemand heeft hem gezien
Het zal toch niet waar zijn

Nu de feiten verder oplichten
Zoals Rembrandt weer een gefortuneerde jongeman toedichtte
Zien kenners en kwakzalvers hem verschrompelen
Gescheiden van zijn schone gemalin
Blijft hij achter als gemillimeterde vrijgezel
Minder cachet, minder miljoenen waard
Cachectisch is zijn lot
Oh, gefortuneerde jonkheer
Het zal toch niet(s) waar(d) zijn
Zo’n Rembrandteske omissie…

SKR
16052018

 

[overgenomen van Facebook]

 

on 17.05.2018 at 11:53
Tags: /

1 comment to “Kofi Abeniba – Een Rembrandteske omissie”

  • Mooi!

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter