blog | werkgroep caraïbische letteren

Keulen & de Surinamers in de Bijlmer

door Henno Eggenkamp

Naar aanleiding van Keulen enz:
Je hoort en ziet het bijna niet meer, maar zeker in de jaren ’70 en ’80 kon je als meisje of vrouw in de Bijlmer niet over het maaiveld zonder door zwarte landgenoten te worden verzocht met hem een mooi bruin kindje te maken. Het was sexueel intimiderend, maar tegelijkertijd werd het beschouwd als een soort multiculturele folklore.

Er was geen club die er zich tegen organiseerde. Het was ook de tijd dat nogal wat blanke vrouwen inderdaad zo’n kindje wilden. Dat deden ze later ook met Afrikanen, waarvan je echter nooit merkte dat ze zich als een Hollandse stratenmaker of Surinaamse player gedroegen. Het Zuid-Amerikaanse macho-gedrag leek hen vreemd. Bij hen ook geen behoefte aan vele buitenvrouwen. Ze leken net zoals hun ‘zusters’ eerder geïnteresseerd in de liefde of een relatie dan wel huwelijk, die hen een Nederlands paspoort bezorgde of een mooi geldbedrag van de verliefde vrouw (of man), waarmee voor de familie in het thuisland een transportbus kon worden gekocht.
Sex en liefde uit berekening, zoals waar ook ter wereld, maar geen kil vrouwvijandig gedrag zoals in Keulen, Stockholm, enz. De ‘zwarte man’ kent dan ook de vrouw, die hem het huis uitslaat en haar eigen bootjes dopt.

[van Facebook, 13 januari 2016]

1 Trackback/Ping

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter