Kersten moet van ons blijven
door Carry-Ann Tjong-Ayong
Zodra ik in Suriname ben is er een demonstratie die mijn aandacht trekt. Nu is het de verkoop van het warenhuis C. Kersten en Co, dat al 245 jaar van de EBG is. Hier hebben mijn ooms in de “Gele Kost” , het internaat, gezeten, hun schoolopleiding gehad en mijn oom Leo heeft jarenlang als boekhouder met strenge hand de financiën beheerd. Toen ik in Groningen studeerde, kwam ik in mijn vakanties naar huis en had er een vakantiebaantje.
Mijn hele familie was Anitri, Hernhutter. Ik was net als mijn broers en zusjes in de aangrenzende Grote Stadskerk gedoopt door ds Polanen met zijn bulderende stem, waardoor ik de kerk bij elkaar brulde. Later als schoolmeisje liep ik met Ouma Carootje op zondagmorgen naar de kerk, een wit strohoedje op mijn vlechtjes en op mijn zestiende deed ik in Zeist mijn geloofsbelijdenis.
Maar in mijn schooltijd fietste ik regelmatig naar Kersten voor schriften en ander schoolmateriaal in opdracht van de concïërge, die zo mijn spijbeluitstapjes authorizeerde.
Dit alles schoot door mij heen, toen ik woensdagmiddag tussen de demonstrerende gelovigen op de stoep bij Kersten zat en luidkeels “Voorwaarts Christenstrijders!” zong. Het pand is verkocht aan de groep Chinezen, zonder medeweten van de coordinatiegroep, die vooral de grond als heilig beschouwd, naast de kerk. De banken die voor het geld moeten zorgen zijn bovendien nog in gebreke gebleven. Een dialoog met twee overgekomen leden van het Uniteitsbestuur lijkt onmogelijk. Dus staat de groep demonstranten onder leiding van Carl Breeveld strijdvaardig te betogen. Geen Chinees hoogbouwmonster op onze grond.
Cat 19/3 2014
RSS
Facebook
Twitter
