Homoseksualiteit in de Surinaamse literatuur
Van de redactie van de Ware Tijd Literair
Morgen, zondag 17 mei 2015, wordt wereldwijd op de Internationale Dag tegen Homofobie aandacht besteed aan de strijd tegen homohaat. Die datum is gekozen, omdat de Wereldgezondheidsorganisatie op die dag in 1990 homoseksualiteit officieel schrapte van de lijst van psychische ziektes. Dat is dus nu 25 jaar geleden. Daarom willen wij deze literaire pagina wijden aan homoseksualiteit in de literatuur.
Het Griekse woord ‘homoios’, dat ‘gelijk’ betekent, ligt aan de basis van het woord: seksuele aantrekkingskracht tussen mensen van hetzelfde geslacht. Volgens de meeste onderzoekers zijn er zeer sterke aanwijzingen dat het gaat om een aangeboren geaardheid en niet om een keuze. Dat religies daar moeite mee hebben zoals dat in het verleden met slaven- en vrouwenemancipatie ging op grond van oeroude teksten in hun heilige boeken, is een onderwerp waar deze ‘dWTL’-editie zich niet aan waagt, maar waarover het laatste woord nog lang niet is gezegd. Wat vaststaat is, dat discriminatie van homoseksuelen in mensenrechtenverdragen wordt afgewezen, omdat dat ingaat tegen het recht op de persoonlijke levenssfeer.
Wat ook zeker is, is dat zowel in Suriname als in de hele wereld de problemen die zich in samenlevingen voordoen ten aanzien van homoseksualiteit hun weerslag vinden in de literatuur. Voor de lezer is er op deze literaire pagina ruimte gemaakt voor onze eigen schrijvers Bea Vianen, Leo Ferrier en Edgar Cairo. Uit de buitenlandse literatuur was het moeilijker om een selectie te maken vanwege de enorme hoeveelheid schrijvers. We kozen voor het baanbrekende werk van de Amerikaanse schrijver James Baldwin en White Girls van Hilton Als, dat overigens niet over witte meisjes gaat!
RSS
Facebook
Twitter
