Het Open Boek van Karin Lachmising – schrijfster
door Chandra van Binnendijk
Welk boek ligt er momenteel naast uw bed?
Zadie Smith, White Teeth. Daar ben ik net aan begonnen. Wat me gelijk aantrok in de recensie is dat het zoveel verschillende culturen beschrijft. Personages die vanuit verschillende werelden in Londen wonen. Die gelaagdheid wil ik weer terugvinden. En omdat ik altijd twee boeken tegelijk lees, ligt er ook Jij zegt het van Connie Palmen. Dat vind ik een heel vervelend boek. Ik lees het wel uit, want misschien ontdek ik het mooie nog erin. Soms moet je een boek eerst neerleggen om het geheel te kunnen overzien.
Karin Lachmising. Foto © Ruth San A Jong
Welk boek neemt u mee naar een onbewoond eiland?
Zout op mijn huid, van Benoîte Groult. Ze beschrijft haar grote liefde, en het is zo mooi hoe zij lelijke dingen vindt van degene van wie ze heel veel houdt. Gedachten die in het echte leven bijna niet mogen want dan moet alles perfect zijn. Ze kan niet zonder hem, maar ze kan ook niet altijd bij hem zijn. Hoewel ze kon kiezen voor een leven met hem, heeft ze dat niet gedaan en daar heeft ze vaak ook spijt van. Uiteindelijk blijft ze alleen. Ik heb het boek wel vier of vijf keer gelezen.
Met welke schrijver zou u een avondje uit willen?
Met William Shakespeare. Hij maakt zulke mooie zinnen! Ik zou meegesleept willen worden in zijn ideeën en zou stil en gefascineerd naar hem luisteren – vanwege zijn onrust en zijn zoeken. Hij was volgens mij zeer bewogen, er was zoveel in hem. Hoe kwam dat allemaal terecht in die mooie sonnetten en toneelstukken zoals Romeo and Juliet?
Hoe komt u aan vers leesvoer?
Als ik op reis ga, koop ik zelf boeken. Maar ik krijg ook vaak van lieve vriendinnen. Als zij iets lezen wat ze raakt, of als zij horen dat ik op zoek ben naar bijzondere boeken, dan delen we dat met elkaar.
Wat is uw favoriete leeshouding of -plek?
Het liefst lig ik in de hangmat te lezen. Daarin hoef je geen houding te zoeken, hij vormt zich. Het is een ideale vorm van zitten en liggen tegelijk.
Wat was uw lievelingskinderboek?
De serie De Dolle Tweeling van de Britse schrijfster Enid Blyton. Dat ging over kinderen op kostschool. En Schoolidyllen van Top Naeff. Over vriendinnen en meisjesroerselen. Bij dat boek heb ik verschrikkelijk gehuild, want een van die meisjes ging dood, dat was zo een klap. Toen ik het uit had, ben ik het opnieuw gaan lezen om weer te huilen.
Welk boek hoort eigenlijk niet thuis in uw boekenkast?
Een lelijk boek van een feministische schrijfster. Zo belerend allemaal. Het heeft ook een lelijke kaft.
Bij welk boek moest u huilen?
Bij Little Bee, van Chris Cleave. Heel langzaam ontrafelt zich het geheim tussen de personages en hun worsteling. Het duurt ook heel lang voordat je weet wat er met Little Bee is gebeurd en wat de connectie is met de mensen waar ze naar op zoek gaat. Wanneer je dat doorkrijgt, besef je hoe lang haar reis is geweest en wat ze allemaal heeft meegemaakt. Het is een erg verdrietig verhaal. En vooral knap werk van deze mannelijke auteur om zo diep in het gevoel van de vrouw te zitten.
Eten en lezen?
Gaat samen, ja. Vermoeiend, maar het gaat wel samen.
Ezelsoor of boekenlegger?
Het was altijd ezelsoor, omdat ik vind: het is mijn boek, dus ik mag tien ezelsoren maken als ik dat wil. Later ben ik een boekenlegger gaan gebruiken omdat ik ook boeken van andere mensen lees en het was een gewoonte geworden om ezelsoren te maken.
Karin Lachmising met haar uitgever Franc Knipscheer
RSS
Facebook
Twitter
