blog | werkgroep caraïbische letteren
0
 

De biecht van een airhostess

Française schrijft boek over wanpraktijken bij lagekostenmaatschappijen

door Paul Demeyer

Vlak voor het toeristische seizoen begint, haalt een Franse airhostess zwaar uit naar lagekostenmaatschappijen. In haar boek ‘Avions poubelles’ beschrijft Lisa Bleyssac hoe die vliegmaatschappijen de veiligheid van passagiers in gevaar brengen.
De 38 jarige airhostess verbergt zich achter een schuilnaam want ze is nog altijd in dienst bij een Franse vliegmaatschappij. Ze doet haar job al sinds 1996 en werkte voor een viertal lagekostenmaatschappijen. Nergens noemt ze namen. Maar ze wil wel haar verhaal naar buiten brengen omdat ze vreest voor de veiligheid van de passagiers. We zetten de strafste uitspraken op een rijtje.

Eten: ‘Wanneer we na de maaltijd afruimen, gooien we het voedsel dat nog op de borden ligt niet weg. Het wordt gespaard want meestal zijn er te weinig maaltijden aan bord en met die restjes, kunnen we toch iedereen te eten geven.’

Dronken de lucht in: ‘Na de vlucht is het personeel vaak zo gestresseerd, dat het nog eens samen stevig doorzakt. Plots word je opgeroepen om er nog gauw een vlucht tussendoor bij te nemen omdat een collega ziek is geworden. Zo gebeurt het vaak dat het vliegpersoneel beneveld aan een vlucht begint.’

Smokkelen: ‘Omdat douaniers respect hebben voor het uniform van de airhostesses, worden we bijna nooit gecontroleerd. Zo kunnen we zonder problemen met een koffer vol sigaretten door de douane gaan.’

Lange shifts: ‘Soms draait dezelfde ploeg 42 uur aan één stuk door. Ik herinner me het volgende vluchtschema: Parijs-Tripoli-Kigali-Lilongwe-Harare (waar we zes uur konden rusten) -Rwanda-Parijs-Athene. De piloot was 52 en wist bij landing amper waar hij was.’

Zuurstof: ‘Om snel te kunnen recupereren liggen piloten soms aan de zuurstoffles. Ze leerden dat van hun Indonesische collega’s.’

Besparen: ‘Eerst werd bespaard op de kwaliteit van drinkglazen, dan op het bestek, dan op de hoeveelheid zeep in het toilet. Nu op de kerosine. Ze doen dat door de airco niet aan te zetten zo lang de passagiers aan boord gaan. Soms duurt het zeer lang eer zo’n vliegtuig vol zit.’

Vervangstukken: ‘Er wordt gefoefeld met de aankooppapieren zodat ze goedkope, niet- gehomologeerde vervangstukken kunnen gebruiken. Vaak moeten de airhostesses gaan helpen in het atelier. Wie dat weigert, wordt niet betaald.’

Roken: ‘Het vliegpersoneel rookt tijdens de vlucht.’

Pillen: ‘Om de hoge werkdruk aan te kunnen, slikt bijna iedereen Guronsan, dat is bijna zuivere cafeïne in de vorm van een pil.’

Vliegtuigen: ‘Vaak vliegen we met tweedehandse toestellen die zijn gekocht op een vliegtuigkerkhof in de Mojave-woestijn.’

Lisa Bleyssac, Avions poubelles, une hôtesse de l’air dénonce les arnaqueurs du ciel. Uitgegeven door Editions de l’Arbre. Er zijn nog geen plannen voor een Nederlandse vertaling.

[overgenomen van De Standaard.biz]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter