Colá Debrotprijs 2012 voor Fina Fereirra
Danseres en choregrafe Fina Fereirra heeft in Curaçao de Colá Debrotprijs 2012 gekregen.
Hieronder het juryrapport gevolgd door een woordje van Jeroen Heuvel.
Juryrapport
Inleiding De Colá Debrotprijs is een in 1968 door het Bestuurscollege van het Eilandgebied Curaçao ingestelde culturele prijs, die periodiek wordt toegekend op 4 mei, de geboortedag van Colá Debrot. De prijs wordt uitgereikt voor een prestatie op cultureel gebied en bestaat uit een gouden speldje met rozet (voorstellende de larahabloem), een oorkonde en een geldbedrag van NAfls 5.000,-. In het begin waren er drie categorieën (ten eerste Muzik òf folklor òf kanto òf baile, ten tweede Literatura òf siensia en ten derde Arte plástiko òf arkitektura), vanaf 1973 werden deze kunstvormen verdeeld over zes categorieën: 1) Literatura, 2) Siensia, 3) Arte plástiko, 4) Arkitektura, 5) Muzik i 6) Folklor, baile, teatro. Vanaf 2011 zijn er zeven categorieën: de eerste vijf en als nummer zes: teatro en als nummer zeven: baile. Om aan de regering van Curaçao advies uit te brengen over de toekenning van de Colá Debrotprijs benoemt de Konseho Kultural Kòrsou jaarlijks een jury, bestaande uit een uit zijn midden te kiezen voorzitter en vier leden. Sinds de instelling van de Colá Debrotprijs is deze wat betreft Folklor, baile, teatro eerder uitgereikt aan Ronald ‘Roy’ S. Cloastica (teatro) en Marlene ‘Chuki’ Scharbaai [baile] (2006), Dinah Veeris [folklor] 2000, Grupo Trinchera [folklor] (1994), Carmita Henriquez [folklor] en Lucia Schnog [baile] (1988), Rina Penso [teatro] en Nicolas Susana [folklor] (1982), Eligio Melfor [teatro] en Pader P. Brenneker [folklor] 1976, en daarvoor in de bredere categorie Muzik òf folklor òf kanto òf baile aan Frank Davelaar [muzik] (1971) en in het eerste jaar van het bestaan van deze prijs aan John Eric Gorsira [muzik] (1968). Dit jaar wordt als ik goed tel, voor de derde keer de prijs voor dans uitgereikt.
De jury
Door de Konseho Kultural Kòrsou werd in 2012 een jury samengesteld voor de Colá Debrotprijs 2012, bestaande uit de volgende personen: Drs. Verele Ghering-Engels (voorzitter)
Lucia Schnog
Roland Colastica
Drs. Norman de Palm, MA Arts
Jeroen Heuvel, MEd
De werkwijze van de jury De jury heeft tweemaal vergaderd. Tijdens de eerste vergadering bleven twee namen over van dansers. De voorzitter heeft na de eerste bijeenkomst aan de overige juryleden de opdracht meegegeven om goed te overwegen wat de overwegingen zijn om deze twee namen voor te dragen en om toch te proberen de prijs toe te kennen aan één persoon. Aan het begin van de tweede bijeenkomst was de jury het unaniem eens over één kandidaat, omdat iedereen de overwegingen op een rijtje had gezet. Die overwegingen volgen hier direct na het noemen van de uitverkoren danseres. De voordracht De danseres, of moeten we zeggen de choreografe, heeft in haar dansschool met grote letters op de muur een citaat laten schilderen, een citaat van de grote Amerikaanse choreografe van de vorige eeuw, Martha Graham: “Dance is communication and so the great challenge is to speak clearly, beautifully and with inevitability.” De kandidaat voor de Colá Debrotprijs van 2012 is:
Fina (14 juli 1960) is in Curaçao geboren. Nadat ze was afgestudeerd van de Marnix mavo is ze aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten gaan studeren. Daar heeft ze twee studies afgerond: Theaterdans en Docent Dans. Haar specialiteiten zijn klassiek ballet en jazz. In 1981 is Fina teruggekeerd naar Curaçao en is toen een jaar gaan werken bij dansschool Les Sylphides. Ze danste in die tijd ook in de Grupo Folklóriko Kreativo, die onder leiding stond van Pacheco Domacassé. In 1982 trad ze namens Curaçao op tijdens het Cultural Festival in Knoxville (VS). In 1983 heeft Fina met Shirley Pole van Heningen (die inmiddels is overleden) the Fina Dance Art School opgericht. In de loop der jaren heeft Fina met deze school meer dan dertig producties gemaakt. In 1984 is het dansgezelschap ‘Ballet Kontemporaneo di Kòrsou’ opgericht. Dit gezelschap bestaat uit de beste leerlingen van The Fina Dance Art School aangevuld met (semi)professionele dansers. In 1985 heeft dit gezelschap een indrukwekkende voorstelling gegeven tijdens een medisch congres in San Francisco (VS), samen met de musici van de Curaçaose band ‘Survival’. In 1991 begon Fina samen te werken met de Stichting Toneelgroep Teatrum, onder leiding van Etta Andreae. Deze samenwerking heeft geleid tot de oprichting van de Jeugd Theaterschool Curaçao, nu beter bekend als Drazans. De overwegingen van de jury
· Fina Ferreira heeft jarenlang belangeloos bijgedragen aan het artistiek inhoudelijk ontwikkelen van de jeugdtheaterschool die tegenwoordig Drazans heet. Fina zet zich dus ook op vrijwillige basis in voor initiatieven buiten haar eigen dansschool.
· Buiten haar Fina Dance Art School (Fidas) maakt ze voorstellingen met derden zoals UZIMA in 2008. Deze multidisciplinaire productie was lokaal gezien grensverleggend door het gebruik van de vier basiselementen aarde, water, vuur en lucht. Bovendien was het gebruik van de ruimte spraakmakend en de opstelling van het publiek een integraal onderdeel van het danstheater.
· Jaren hiervoor deed Fina ook mee aan de eerste danstheaterpresentatie van de Arubaanse Alydia Wever. Ze werkte toen samen met Tjarck Benschop en Wendell Elisabeth. Nog verder terug in de tijd heeft Fina meegewerkt aan de eerste multidisciplinaire voorstelling van Felix De Rooy, in het Cultureel Centrum Curaçao. Fina heeft dus al lang een warme verhouding met danstheater.
· Het opzetten van de Simia Dance Company binnen haar school verdient veel waardering. Hierbinnen krijgen sterleerlingen de ruimte hun creativiteit en inventiviteit te demonstreren. Fina organiseert speciaal voor deze groep optredens, los van de jaarlijkse dansschoolvoorstellingen. · De jarenlange inzet en invloed van Fidas op dansers en de danswereld vergt veel organisatorisch talent. Fina bewijst hiermee niet alleen artistiek goed uit de voeten te komen. Het mag duidelijk zijn dat het leiden van een school bijzondere en persoonlijke inzet vergt van de artistiek directeur en dat deze haar team van medewerkers goed kan inspireren om de dagelijkse lessen aan een groot aantal leerlingen te garanderen. Het is goed om te beseffen hoe sterk de invloed van dansante vorming is op de ontwikkeling van jongeren. Naast een algemene vorming is het stimuleren van creativiteit een sleutelbegrip voor het creëren van “well rounded personalities”. Het doorgeven en stimuleren van jongeren om na de Simia Dance Company een dansopleiding te volgen, garandeert de continuïteit van dans op Curaçao.
· Fina heeft bovendien oog voor dansontwikkelingen buiten de traditionele dansvormen van klassiek, jazz, tap en salsa. Binnen haar school en voorstellingen integreert ze bijvoorbeeld Urban Dance en Street Dance technieken en haar leerlingen motiveert ze om deel te nemen aan dansactiviteiten buiten de school.
· Dans is voor haar in de eerste plaats “passie”. De combinatie van vakmanschap en passie geeft aan Fina de ruimte, dans te ervaren als pure expressievorm. Fina ziet dans als een integraal onderdeel van cultuur van een volk en vindt dan ook dat iedereen de magie van dans mag ondergaan. Ze heeft zich daar honderd procent voor ingezet. Ook de samenleving deelt in haar passie. Getuige de talrijke uitvoeringen en projecten, zoals Shon Rei Leon en Anne Frank voor een breed publiek.
· Tot slot is het vermeldenswaardig te noemen dat Fina Curaçao diverse malen heeft vertegenwoordigd op internationale festivals. Om bovenstaande redenen heeft de jury besloten Fina Ferreira te nomineren voor de Colá Debrotprijs voor 2012 (Dans). Fina is niet alleen de belichaming van het eerder genoemde citaat van Martha Graham. In Uzima werd een tekst van Kalil Gibran uitgesproken, die veel toeschouwers heeft getroffen. We eindigen dit juryrapport met een spreuk van hem die erg toepasselijk is op Fina:
“She danced the dance of flames and fire, and the dance of swords and spears; she danced the dance of stars and the dance of space, and then she danced the dance of flowers in the wind.”
Curaçao, 11 april 2012
Bij de Colá Debrotprijs in 2007 was literatuur aan de beurt. De prijs werd gedeeld door Nydia Ecury en Erich Zielinski. Deze twee auteurs zijn ons toevallig allebei, helaas dit jaar ontvallen. Fysiek kunnen ze daarom niet aanwezig zijn. Het zou me niet verbazen als de geest van Nydia hier vanavond rondwaart en dat ze met haar scherpe humor zich het een en ander zou afvragen. Ik laat Erich hier in de geest aanwezig zijn en wel om de volgende reden. Tussen de boeken die hij heeft nagelaten, waren twee exemplaren, niet één, maar twee – het is de enige titel waarvan hij twee verschillende edities in zijn bibliotheek had staan – van Arthur van Schendels De wereld een dansfeest. Erich heeft mij gevraagd voor die boeken te zorgen en begin deze week toen ik aan vanavond dacht, bladerde ik er door. Ik heb hier één van die twee exemplaren bij me, waarin Erich hier en daar wat onderstreept heeft, althans ik denk dat die onderstrepingen van hem zijn. Op één daarvan viel mijn oog en ik moest meteen aan Fina denken. Een jongeling is aan het woord, hij heeft twee dansers zien dansen en was daar zeer door geraakt, zeer ontroerd. Dit is de onderstreepte passage: “Vroeger geloofde men dat ritme de adem van de Schepper was en daarom kregen de ingewijden, die de geest in zich voelden, een geregelde maat in het lichaam. Een gewoon mens bewoog zich gewoon, maar zodra hij door de geest bevangen werd deed hij alles op ritme. Het ritme is de wijze waarop het wonder beweegt en daarom is het niet te begrijpen.” Erich heeft ook de laatste alinea van dit betreffende hoofdstuk onderstreept, waarin de jongen mijmert over waar de dansers met hun optreden verder naar toe trekken: “Ook als ik ze nooit meer tegenkom weet ik wat ik van ze geleerd heb, dat ik me vrij voel en me bewegen kan. En ze hebben me een ritme gegeven waar ik altijd aan zal denken.” Fina, dit gaat zó over jou, dat ik zeker weet dat de Cola Debrotprijswinnaar van vijf jaar geleden wil dat jij dit exemplaar krijgt. Hier, por fabor.
Danki, shonnan, pa boso atenshon.
RSS
Facebook
Twitter
I search for contact with the dance school of mrs Lucia Schnog
Would like to surprise my daughter and son whom played in the Nutcracker
of which a video tape has been made ( kids name Stoorvogel ) Centro Pro Arte.
Please hope you can be of any help by redirecting me to the proper mail box.
thanks in advance
Carmen Ploeg