blog | werkgroep caraïbische letteren

Amelia Earhart in Suriname

3 Juni 1937 was een gedenkwaardige dag voor Suriname. Op die dag landde Amelia Earhart, vergezeld door haar navigator Fred Noonan op vliegveld Zanderij. Ze zou maar kort blijven, de volgende morgen was ze al weer vroeg vertrokken.

In het foto-archief van het museum bevinden zich een paar fotootjes met betrekking tot de korte tussenstop die Amelia destijds tijdens haar vliegreis rond de wereld in Suriname maakte. De foto’s zitten in een album ‘diversen’. De herkomst van de foto’s is onbekend, bijschriften ontbreken. Je moet de dame op de foto dus wel kunnen herkennen, anders is de pagina voor je het weet alweer om- en het fotoalbum dichtgeslagen.

Amelia, geboren op 24 juli 1897, had een jongensachtige jeugd en ze was zeer geïnteresseerd in vrouwen die werkzaam waren in mannenberoepen. Ze werkte onder meer als verpleegster en sociaal werkster. In 1920 zat ze voor het eerst van haar leven in een vliegtuig en dat betekende een ware ommekeer. Ze nam vlieglessen en kocht haar eigen vliegtuig. Ze was de eerste vrouw die een intercontinentale solo retourvlucht maakte en ze bleef werken aan het verbeteren van snelheids- en afstandsrecords. In 1932 stak ze als eerste vrouw, vijf jaar na Charles Lindbergh de oceaan over. In 1936 trof ze voorbereidingen voor een vlucht rond de wereld. Dat ging niet zonder slag of stoot. De route leidde onder andere van Miami naar San Juan, Caripito (Venezuela), Paramaribo, Fortaleza en Natal (Brazilië) en vandaar de oversteek naar Dakar in Afrika. Ze vertrok op 1 juni om op 8 juni te Dakar te landen.

De vooruitzichten vanaf San Juan waren niet best. Vandaar was gepland om rechtstreeks naar Paramaribo te vliegen. Er werden echter windsnelheden voorspeld van 25 knopen of 29 mijl per uur tot aan Paramaribo. Ze had dus extra brandstof nodig, maar de startbaan te San Juan was daartoe te kort en besloten werd om een tussenstop te Caripito te maken en daar bij te tanken.
Op donderdag 3 juni, om 08.48 uur vertrokken ze uit Caripito. De vlucht duurde 4 uur en 50 minuten. Ze landden te Zanderij om 14.38 locale tijd.

Bijgaande foto moet kort na de landing zijn gemaakt. Amelia en Fred werden verwelkomd door Nederlandse en Amerikaanse functionarissen. Wie dat waren is vooralsnog onbekend. De volgende ochtend vroeg zou ze doorvliegen naar Fortaleza. Voordat ze per trein naar Paramaribo vertrokken werd het toestel alvast bijgetankt. In de stad overnachtten ze in het Palace hotel aan het Oranjeplein. De volgende ochtend om 07.10 uur stegen ze alweer op om ruim 9 uur later te Fortaleza te landen.

Helaas eindigde de reis in een ramp. Op 29 juni landden ze te Nieuw Guinea, vanwaar ze op 2 juli vertrokken met als bestemming Howlandisland. Daar zijn ze nooit gearriveerd. Er doen verschillende theorieën de ronde over het lot van Earhart en Noonan. Hoewel Amelia in 1939 officieel dood werd verklaard, bleef de interesse voor haar persoon en haar laatste vlucht altijd bestaan. Eind 2010 kwam omstandig in het nieuws dat op het eiland Nikumaroro botmateriaal was gevonden dat mogelijk aan Amelia of Fred toebehoorde. Bovendien werden enkele spulletjes gevonden die wel eens aan hun toegeschreven kunnen worden. Wie weet, komt de waarheid ooit nog boven water.

De Surinaamse posterijen brachten ooit postzegels in omloop waarop de tussenstop van Amelia te Zanderij wordt gememoreerd.

[van Museumstof, DWT, 19/02/2011]

on 27.02.2011 at 19:49
Tags: /

5 comments to “Amelia Earhart in Suriname”

  • Geweldig! Een collga maakte mij hierop attent en er zijn nog meer bijzondere zaken aan Suriname, zoals onze ligging die zeer strategisch is.

  • Mag ik de foto van Amalia Earhart op Zanderij gebruiken voor een lokaal blaadje van een postzegelclub. De oplage is ca. 120 stuks. Waarschijnlijk is de foto voor algemene publicatie
    omdat het door een museum wordt verstrekt en de oorspronkelijke fotograaf onbekend is.
    Uw positief antwoord zie ik graag tegemoet.
    Vriendelijke groeten,
    Jan Prinz.

  • Beste Jan Prinz, wellicht ben je ook al bekend met het bezoek van watervliegtuig Do-X aan Suriname in 1931. Daar zijn nogal wat zegels van gemaakt. Zie voor meer hierover o.a. deze link https://www.postzegelblog.nl/2009/09/22/suriname-en-de-luchtpost-beginjaren/ mvg Nico

    • Bedankt voor de reactie. Bij het surfen ben ik de blog al een paar maal tegengekomen. Ook de kaart van de Do-x ken ik. Tot mijn spijt is de vraagprijs in mijn ogen steeds te hoog. Succes verder Jan

  • Overigens zijn de namen van het ontvangstcommitee te vinden in De Surinamer van 5/6/1937. Als eersten zijn genoemd Commisaris A. Wempe en Kapitein Sluyter. Die staan vast op deze foto Andere namen die in dit verband zijn genoemd zijn Reitsma, De Graaf en Da Costa.

Your response at Anonymous

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter